چند ماه پیش، طلبی از یک سازمان دولتی داشتم،که حاضر به پرداخت آن نبودند، بارها با سازمان مربوطه تماس گرفتم و علت عدم واریز وجه را پیگیر شدم وهر بار با جواب دلسرد کننده تری روبروشدم، تا اینکه در نهایت به من گفتند طبق بخشنامه ای که برایشان ارسال شده ،ملزم به پرداخت این وجه نمی باشند .

با دفتر مدیریت آن سازمان تماس گرفتم، مدیر آن قسمت هر بار با عصبانیت می خواست به من بفهماند که افرادی که طلبش بیشتر از من بوده ، بیخیال پیگیری طلب خود شده اند ، و سماجت من بیفایده است.

با خودم فکر کردم چرا باید از آنچه حق من است بگذرم، با صبوری از او خواستم که حداقل بگوید تکلیف سند صادره ، که به منزله چک نقد نشده در بایگانی آن سازمان  قرار دارد، چه میشود ؟ گفت طی بخشنامه مذکور در دستور پرداخت سازمان برنامه وبودجه قرار دارد.

بعد از قطع کردن تماس، سریعا سایت سازمان برنامه وبودجه را در گوگل سرچ کردم، ایمیلی پایین آن نوشته شده بود ، عصر همان روز، یک نامه رسمی خطاب به آن سازمان نوشتم و به آدرس آن ایمیل ارسال کردم.

هفته ها گذشت و پاسخی داده نشد ،هر هفته ایمیل را دوباره ارسال می کردم و بعد از چند ماه ارسالهای متعدد، در نهایت نوشتم ، این ایمیل برای بار پانزدهم ارسال شده،لطفا پاسخگو باشید.

یک روز دوباره سایت سازمان برنامه و بودجه بازکردم ، شماره تماس دبیرخانه را برداشتم و موضوع را توضیح دادم، خانمی پشت خط گفت اصلا این ایمیل ها را ما بررسی نمی کنیم ، نامه را پست کنید ویا حضوری کارتان را پیگیری کنید.

برای من قابل قبول نبود که ایمیل یک سازمان بررسی نشود، چطور ممکن است ؟

تلفن خانه را گرفتم ، خانم منشی گفت، این موضوع مربوط به دفتر ریاست می شود و امکان وصل کردن تلفن به دفتر ریاست نمی باشد ، با اصرار زیاد من،گوشی را با عصبانیت قطع کردو انگار گوشی را در سر من کوبید.

وجودم پر از خشم بود، یک لحظه تامل کردم ، وسعی کردم خشم و عصبانیت خودم را کنترل کنم ، یک کاغذ و خودکار برداشتم، شروع به نوشتن کردم و سعی کردم ،خشمم را روی کاغذ منتقل کنم ، کمی آرام تر شده بودم،حالا شروع به نوشتن جملات تاکیدی مثبت کردم و بارها تکرار کردم که این موضوع راه حلی الهی دارد و به آسانی توسط مردمانی نازنین به سرانجام می رسد .

نفسی عمیق کشیدم، دوباره شماره را گرفتم ، این بار فرد دیگری گوشی را برداشت ، مشکلم را برایش شرح دادم و از او راهنمایی خواستم ، با صبوری به صحبت هایم گوش داد و در نهایت گفت لطفا پشت خط باشید شما را به دفتر ریاست وصل می کنم.

قلبم از خوشحالی می تپید، چند ثانیه بعد آن سوی خط ، آقایی با صدای دلنشین گوشی را برداشت ، در خصوص روند پیگیری ایمیل های بدون پاسخ برایش توضیح دادم، آنقدر با صبوری به حرفهایم گوش می داد که وسط صحبتهایم فکر کردم تلفن قطع شده ، دست پاچه گفتم الو الو، گفت بله ادامه دهید گوش میدهم .

در پایان صحبت هایم ،شماره تماس خودم وآن سازمان را گرفت و گفت نگران نباشید این موضوع را پیگیری می کنم . فردای آن روز با من تماس گرفت، از صحبت هایش متوجه شدم ساعتها برای پیگیری بخشنامه و صحبت های تلفنی با سازمان مربوطه وقت و انرژی گذاشته است، شاید باورتان نشود ولی ظرف مدت یک ماه بعد پول به حسابم واریز شد .

این داستان را برایت تعریف کردم تا بدانی وقتی کارهایت را به دستان پرقدرت خدا می سپاری ، به همین سرعت،به همین دقت از ریاست یک سازمان پیگیری میشود به شرطی که آن خواسته را با سماجت درخواست و تا زمانی که آن را دریافت نکرده اید ، از آن دست نکشید .

خواندن داستان شجاعت پرواز در رسیدن به آرزوها و رویاها حتما برایت جالب خواهد بود روی لینک زیر کلیک کن

— لینک شجاعت پرواز 

—راز موفقیت – لایف اسکریپت

برای رسیدن به خواسته ها و اهدافتان باید در قدم اول ایمان و یقین قلبی داشته باشید ، در قدم دوم امیدوار در راه رسیدن تلاش کنید و در قدم سوم  پشتکار ، پشتکار و پشتکار را فراموش نکنید .

لینک زیر به شما 7 گام قدم به قدم تا رسیدن به خواسته ها و اهدافتان را نشان می دهد.

لینک 7 گام موفقیت و توسعه فردی

مهارت حل مسئله و تصمیم گیری یکی از مهارت های ده گانه زندگی به توصیه سازمان بهداشت جهانی می باشد که در  پادکست زیر می توانید به رایگان آموزش ببینید .

محصولی متناسب با انتخاب شما یافت نشد.

درمان حسادت به روش تحلیل رفتار متقابل TA- بررسی سه وجه والد -بالغ -کودک

سایه های شخصیت – سفر کشف من حقیقی و شفای زندگی
طبق تجربیات و مطالعات موردی در نظریه های روانشناسی ، همه ما انسانها دارای نقاط ضعفی هستیم که اعتراف کردن به آنها برایمان سخت است .
من آدم حسودی هستم !
من دزدم.!
من خودخواهم.!
من گدا هستم .!

هیچ انسانی نیست که این خصوصیات منفی را بسته به ساختار شخصیت و طیف سلامت روان ، به نسبت کم و زیاد در خود نداشته باشد .

یادم می آید زمانی بود که از گداها متنفر بودم، و تصور می کردم همه گداها، آدم های مفت خوری هستند، ولی در زمان دانشجویی که مدام دنبال جزوه رایگان بودم و دلم می خواست یک سری از کتابها را مفت بدست بیاورم و پولی بابتش پرداخت نکنم ، متوجه شدم که آن وجه گداصفت بودن که از آن نفرت داشتم در بعد تاریک شخصیت خودم وجود دارد.
حال با توجه به شناخت بعد تاریک شخصیت درونم ،نسبت به گداها کهیر نمی زنم و از آنها نفرت ندارم.

-از همکارم متنفرم، چون چاپلوس است !
خب! او چاپلوس است ، دلش می خواهد چاپلوسی کند، چرا من از او متنفرم ؟
شاید چاپلوسی نیمه تاریک وجود من است و به آن آگاه نیستم .

همه مردم دزدند، اصلا نمیشه به کسی اعتماد کرد!
این عبارت برایت آشنا نیست ! کدام بعد از شخصیت من دزدی و پلیدی را در دیگران جستجو می کند!

شاید، اگر کسی متوجه نشود و بدانم پلیسی در کار نیست، یا اینکه رییسم متوجه نمی شود، یا دوستم طلبی که از من دارد را فراموش کرده است، من هم به روی خودم نیاورم ، چه اشکالی دارد اینها زرنگی من بوده !! 

این روزها پس از سالها خودشناسی ،یاد گرفته ام در تمام موارد، ریشه نفرت از دیگران ، عیبجویی ، اتهام را در وجود خودم جستجو می کنم .

وقتی سایه های درونم را می شناسم، تازه متوجه می شوم، که تا بحال دروغ های زیادی به خودم گفته ام ، دروغ هایی که من را از خود حقیقی ام و مقام والای انسانی ام دور کرده و به مرور زمان از منبع عشق و نور حقیقی فاصله گرفته ام .
دلیل ناآرامی های درونی من، انزجار، نفرت و کینه ای که من به دیگران دارم حتما و قطعا جایی در نیمه تاریک وجود خودم هست .

فرایند شفای زندگی و عشق از آنجا آغاز می شود، که تمام آنچه را در ضمیر ناخودآگاه من وجود دارد را اینجا روی میز بگذارم، آنها را انکار نکنم و پس نزنم . وقتی من خودم را با تمام سایه های وجودم، می پذیرم خردی در این سایه ها نهفته است که آشکار می شود اگر آن را بپذیرم و دست از انکار آن بردارم، آن خرد الهی بر من نمایان می شود و عشق در من جاری می گردد.

یک روز از پنجره آشپزخانه به بالکن نگاه کردم،پرنده ای را دیدم که تکه های کوچک چوب را به منقار گرفته بود و قصد داشت در بالکن برای خود لانه ای بسازد، تا غروب آفتاب لانه اش تقریبا ساخته شده بود، چند روز بعد 3 تا مهمان جدید داشتیم ، هر روز روی تخم هایش می نشست و منتظر تولد جوجه هایش بود، تماشای به دنیا آمدن جوجه ها برایم تجربه ای مقدس و زیبا بود 

هر بار که به پنجره بالکن نزدیک میشدم، پرنده نر که چشمان قرمزرنگی داشت می ترسید و سریع از آنجا پر می کشید و دور می شد، ولی پرنده ماده با آن چشمان درشت مشکی رنگش و آرامش عمیقی که داشت، بااینکه من گاها قدم به درون بالکن می گذاشتم همچنان محکم روی تخم هایش نشسته بودو هیچ حرکتی نمی کرد ،این تجربه برایم جالب بود که مهر مادری را حتی در حیوانات هم می توان دید، که به خاطر فرزندانش ترس از وجودش رخت بسته بود.

سرانجام روزی رسید که جوجه ها به دنیا آمدند، مادر جوجه ها، هر روز میرفت و با غذا برمی گشت و مراقب و مواظب جوجه هایش بود. هر روز روند رشد آنها را تماشا می کردم و لذت می بردم تا اینکه روز پرواز جوجه ها فرارسید ،

جوجه ها مجبور بودند آسایش و امنیت لانه را ترک کنند و یکروز آفتابی، وقت آن رسید که در آسمان اوج بگیرند، بچه گنجشک اول از لانه خارج شد،و برای نخستین بار روی لبه بالکن نشست ، به پایین نگاه کرد،حدود سه متر با زمین فاصله داشت، برای لحظه ای کاملا بی حرکت ایستاد ،بالش را به سختی باز کردو تلاش کرد که در آسمان اوج بگیرد،چند قدم به جلو و عقب رفت و بار دیگر به شدت بالهایش را به هم زد و بی درنگ از لبه بالکن ، به سمت درختی در باغچه اوج گرفت ،و پس از نخستین تجربه موفقیت آمیز پرنده بودنش ، با همه وجود جیک جیک کرد.

و پس از آن جوجه دوم نیز همین کار را کرد، اما جوجه سوم، داستان دیگری داشت ، با نگرانی به لبه بالکن آمد، به پایین نگاه کردو به سرعت به لانه برگشت،انگار شهامت دنباله روی از خواهر ، برادرهایش را نداشت ، شنیدن جیک جیک آنها از باغچه، تشویقش میکرد از لانه پرواز کند، باز روی لبه بالکن نشست، بالهایش را به شدت به هم زد، یا باید می پرید یا می افتاد، چند بار به درو دیوار خورد، اما سرانجام توانست خود را به باغچه برساند، پس از آن سه گنجشک چند بار با موفقیت دور باغچه پرواز کردند و سپس به سوی اکتشاف جهان ناشناخته ی پیش رویشان پرکشیدند.

گفت بیایید به لبه پرتگاه،

گفتند می ترسیم،

دوباره گفت ، بیایید به لبه،

آن ها آمدند ،

آن ها را هل داد و به پرواز در آمدند.

“گیوم اپولینر”

داستان زندگی ما داستان پرواز است ، پرواز به سرزمینی ناشناخته، بیشتر انسانها در زندگی،به دنبال امنیت هستند ، امنیت مالی، امنیت در رابطه ، امنیت شغلی،……. این همان جایی است که زندگی یکنواخت می شود و خمودگی می تواند ریشه بدواند.

داستان زندگی ، داستان پروازی پر از رمز و راز است ، پرواز از فراز لبه امنی مطمئن، به سرزمینی نامطمئن، یادم می آید اولین باری که تصمیم گرفتم از شهر کوچک خودم به کشوری دیگر برای ادامه تحصیل مهاجرت کنم، با مخالفت همه اطرافیان و خانواده ام روبرو شدم ،و با این جملات مدام من را بمباران می کردند ، شغل به این خوبی داری آن را از دست می دهی ، ماشینت را می خواهی بفروشی ، چند سال دیگه برمیگردی، همین شغل را هم نخواهی داشت، در صورتی که در این مدت می توانی با همین پولی که درمی آوری خانه بخری و همین جا رشد کنی ….

ولی انگار شوق پرواز از لبه طاقچه زندگی در من آتش انداخته بود، سفری به سرزمین ناشناخته را آغاز کردم ، از امنیت به سوی ناامنی پرواز کردم ، از زندگی یکنواخت که همیشه به مانند گور برایم تنگ است، به سرزمین هیجان، تغییر و تحول گام گذاشتم .

کامینگز میگه : به شجاعت نیاز هست تا بزرگ شویدو همان کسی شوید که واقعا هستید .

هنگامی که باورهای معنوی تان را با ایمان به خدا ، هوشیاری، حضور بی کران، شعور کیهانی در هم می آمیزید،تجربه ای شگفت انگیزپدید می آید، ما به این دنیا آمدیم تا در یک سفر ماجراجویانه،کاوشگر باشیم، حرکت کنیم، رشد کنیم و تکامل بیابیم، و این تنها هنگامی رخ می دهد که پا روی ترسهایمان بگذاریم و آماده تجربه های نو در زندگی باشیم .

در لینک زیر می توانید داستانی شیرین از پشتکار برای رسیدن و خواسته ها و اهدافتان بخوانید 

داستان شیرین پشتکار (رمز پیروزی )

یکی از راههایی که به شما کمک می کند مسیر رسیدن به خواسته های خود را کوتاه کنید تصویرسازی ذهنی می باشد، سعی کنید مدام به تصویر ذهنی تان بیندیشید ولی تلاش نکنید به زور و شتابزدگی تصویر ذهنی تان را به اجرا درآورید،

هر خواسته ای در زمان درست و مکان درست اتفاق می افتد ، تنها به این نکته کلیدی توجه کنید که این عالم غنی و سرشار از نعمت و فراوانی و برکت برای من و توست. تنها کاری که شما می کنید این است که در راستای رسیدن به هدف و رویای خود،گامی هرچند کوچک بردارید، به ندای درونی خود گوش دهید، هر آنچیزی که به شما الهام می شود را یادداشت کنید، حتی کوچکترین ایده و احمقانه ترین راه حل که به نظرتان می رسد را سریعا روی کاغذ ثبت کنید.

یک دفترچه کوچک، برای نوشتن نشانه ها و ایده ها همراه خود داشته باشید، از خداوند بخواهید که راههای رسیدن به هدف را به شما نشان دهد، وبدون قضاوت و پیش داوری ذهنی، ایده های خود را در آن یادداشت کنید.

مثلا اگر هدف شما نوشتن یک کتاب می باشد، شاید اولین ایده این است که امروز یک مقاله دو صفحه ای در خصوص کتاب بنویسید ، تعلل نکنید یک خودکار بردارید و هرچه به ذهنتان می رسد را یادداشت کنید.

به نداهای ذهن انتقادگر و منتقد درونی خود، گوش ندهید، فقط بنویسیدو بنویسید و بنویسید، وقتی نوشته تان تمام شد از اول نوشته خود را بخوانیدو حالا اصلاحات نوشتاری را انجام دهید.می توانید این نوشته اصلاح شده را در فایلی از کامپیوترتان تایپ کنید ، هر روز بخشی به آن اضافه کنید ، بعد از یک ماه می بینید که کتاب شما آماده شده است و فقط لازم است فصل های مختلف را جدا کنید و پس از ویراستاری آن را چاپ کنید ،

دیدید چقدر ساده بود ، کتابی که چندین سال است تصمیم گرفته بودید آن را بنویسید و پشت گوش می انداختید، در مدت یک ماه کامل شد و آماده چاپ می باشد،در خصوص تمام خواسته ها ، رویاها و اهداف زندگیتان همین کار را بکنید.

هر روز به ندای قلبتان گوش دهید، فقط کافی است قدم های کوچک را به سوی خواسته تان بردارید ، به یاد داشته باشید تا زمانی که ایده ها فقط در ذهن شما باشند و آنها را عملی نکنید و قدم های کوچک به سوی هدفتان برندارید ،به هیچ چیز نخواهید رسید .

این جمله طلایی زیگ زیگلار را به خاطر بسپارید:

“لازم نیست حتما عالی باشی تا شروع کنی ، ولی حتما باید شروع کنی تا بتوانی عالی باشی”

اولین محصول شما ، اولین اثر هنری شما ، اولین کتاب شما، اولین نت موسیقی شما، قطعا خوب از کار در نمی آید ولی، با تکرار و تمرین بهتر و بهتر خواهید شد.

مدام به تصویر زندگی دلخواهتان بیندیشید، وبا خود تکرار کنید :

حق من یک زندگی با بالاترین استانداردهاست ، من در راستای هدفم حرکت می کنم، و خداوند در این راه پشتیبان من است و من به راحتی اهدافم را در زندگی خلق می کنم .

ممکن است در زمان تصویر سازی ذهنی ، و فکر کردن به زندگی دلخواهتان ، افکار منفی به سراغ شما بیاید ، این رویا عملی نخواهد شد ، چگونه امکان پذیر است ! از کجا می توانم آن خانه رویایی را داشته باشم ، چگونه پول لازم برای خرید ماشین دلخواهم برایم فراهم می شود.چگونه بیزنس بزرگی خواهم داشت؟

در این مواقع ، به گذشته خود سری بزنید،تمام اتفاقات خوب و معجزات هر چند کوچک که برایتان اتفاق افتاده است را مرور کنید و یک به یک آنها را روی کاغذ بنویسید، به معجزاتی فکر کنید که از جاییکه حتی فکر نمی کردید در زندگیتان رخ داد ، و شما شگفت زده می شدید ، پس باز هم اتفاق خواهد افتاد.

و بارها این جمله تاکیدی مثبت را با خود تکرار کنید :

آنجا که راه نیست خدا راه می گشاید.

خداوند در همه مراحل زندگی پشتیبان من است و از راههایی که فکر نمی کنم مرا به خواسته ام می رساند.

لیلا امیری نسب

مربی مهارتهای زندگی