مدیریت بر خود

خودکنترلی بر پایه ی رفتار مثبت ما با خودمان و اطلاعات کافی از خود برای اتخاذ تصمیمات درست در مورد این که چطور با احساسات کنار بیایم ، بنا شده است بخش متفکر مغز می تواند در مورد احساسات تصمیم گیری کند نیازی نیست که همه ی احساسات ابراز شوند ، اما نباید همه ی آن ها را هم پنهان کرد.

انسان های با هوش هیجانی بالا ، احساساتی را که مناسب است ابراز می کنند و با احساساتی که نمی توانند ابرازشان کنند، کنار می آیند . آنها خودکنترلی را به شکل متعادل استفاده می کنند و همواره از دید دیگران به عنوان انسانهای صبور شناخته می شوند که بیشتر از سایرین به در میان گذاشتن عقایدشان با دیگران و گوش دادن به آنها تمایل دارند ، کمتر از دیگران در درگیری ها دخیل اند و دوست داشتنی تر هستند . وقتی ما به اندازه کافی خودکنترلی داشته باشیم ، می توانیم حالات روحی خود را هم به خوبی مدیریت کنیم .

کمبود خودکنترلی در دو وضعیت می‌تواند مشکل‌ساز باشد:

1-این که نتوانیم به اندازه کافی احساساتمان را کنترل کنیم یا ندانیم چگونه به شکل مناسبی آن‌ها را کنترل کنیم یا به این نکته توجه نداشته باشیم که این احساسات افسار گسیخته چه تأثیری بر دیگران می‌گذارند.

2-این که بیش از اندازه آن‌ها را کنترل کنیم، انکار یا پنهان‌کردن احساسات هم به اندازه بروز بی جای آن مشکل‌ساز است.

داشتن احساساتی مانند خشم، ناراحتی و اضطراب کاملاً طبیعی است. همانطور که احساساتی مانند عشق و لذت، طبیعی هستند. اما برای عدۀ زیادی از مردم، خودکنترلی به منزلۀ سرپوش گذاشتن بر احساسات، تمایلات و حساسیت‌هاست که دیگران آن را سردمزاجی یا ناتوانی در برابر احساسات قلمداد می‌کنند. شاید این غلط‌اندازترین بُعد هوش هیجانی در محل کار باشد.

بسیاری از مردم با احساسات منفی مشکل دارند، اما ناتوانی در ابراز غم از دست‌دادن، خشم یا نگرانی خودکنترلی محسوب نمی‌شود. به هر حال همۀ ما این احساسات را تجربه می‌کنیم، ولی اگر نتوانیم به درستی ابرازشان کرده و با آن‌ها کنار بیاییم، آن‌ها خود را به شکل مشکلات جسمی، اختلال در سلامتی، دمدمی مزاج‌بودن و سرانجام عدم موفقیت در مدیریت روابط با دیگران نشان می‌دهند.

حقیقت زندگی بشری آن است که ما هر لحظه در نوعی حالت روحی قرار داریم و همیشه در حال دریافت شکلی از داده‌های روحی قرار داریم و همیشه در حال دریافت شکلی از داده‌های عاطفی هستیم. باید از احساساتمان لذت ببریم و از احساساتی که برایمان لذت بخش نیستند، درس بگیریم. بدون آن که فکر کنیم لزوماً بایستی مهارشان کرده یا از آن‌ها وحشت داشته باشیم.

هرچند ما متوجه این موضوع شده باشیم یا خیر، در اوقات فراغتمان (یا حتی بخشی از زمان‌های برنامه‌ریزی شده‌مان) مشغول مدیریت حالات روحی و احساساتمان هستیم، این کار را با تصمیم‌گیری در این موارد انجام می‌دهیم، وقتمان را با چه کسی بگذرانیم، کجا برویم و چه کاری انجام دهیم. دلداری‌دادن و آرام‌کردن خویشتن یکی از مهارت‌های بنیادین زندگی است که بسیاری از ما آن را به طور غیرارادی انجام می‌دهیم.

وقتی حالت روحی نامساعدی بر ما چیره می‌شود که ممکن است کنترل ما را در دست گیرد، می‌توانیم نزد خود و اطرافیانمان به داشتن آن احساسات اعتراف کنیم، سپس می‌توانیم قدم‌هایی مؤثر در راستای مدیریت آن حالت برداریم.

پیشنهادهایی برای مدیریت حالت‌های روحی نامساعد:

1-با بررسی نحوه رفتار خود در حالت‌های روحی نامساعد شروع کنید. آرام باشید و به روش‌هایی برای بیرون آوردن از این حالت فکر کنید از چه کارهایی لذت می‌برید، در زیر سه چیزی را که می‌توانید به خودتان هدیه دهید یا سه کاری را که می‌توانید برای خودتان انجام دهید تا به شما در یک روز بد انگیزه بدهد، بنویسید.

این سه کار را به خاطر سپرده و به طور مستمر آن‌ها را تمرین کنید.

2-هر روز آگاهانه زمانی را به شادی و هیجان و زمانی را به سکوت اختصاص دهید. فشار و هیجان‌های بیش از اندازه می‌تواند تأثیرات منفی استرس را در ما به جای بگذارد و سکوت بیش از اندازه نیز می‌تواند ما را افسرده و جدا از دیگران نماید. با درنظر گرفتن زمانی برای هردو، ما احساس تعادل، رضایت و شادمانی بیشتری می‌کنیم.

3-برای موقعیت‌های چالشی، برنامه عملکردی طراحی کنید. به جای اینکه اجازه دهید این موقعیت‌ها شما را عصبی کنند، کنترل احساس و حالت‌های خود را با تصور هریک از موقعیت‌های زیر و برنامه‌ریزی برای اداره‌کردن آن‌ها، در دست بگیرید.

-جلسه سخت و مشکل کاری

-نشست سالانه

-مخالفت کردن و درافتادن با یکی از زیردستان

-دریافت یک نسخه از «بررسی عملکرد» خودتان

-سر و کله‌زدن با منفورترین همکارتان

-ملاقات با ارباب رجوعی کج‌خلق

-یک چالش دیگر

4-پنج الی ده نفس عمیق بکشید و در هنگام تجربۀ هر احساس منفی، خود را به این وسیله آرام‌تر کنید. شما می‌توانید به سادگی این کار را در هر جایی انجام دهید.

5-برای سه تا پنج دقیقه، فضای خود را عوض کنید و روی موضوع دیگری تمرکز کنید.

6-به فضای محیط کاری خود توجه کنید. طراحی این فضا بر حالت روحی شما مؤثر است. به وسیلۀ رنگ‌های شفاف و شاد و موسیقی آرام،آنجا را به مکانی شاد تبدیل نمایید. نور چراغ‌ها را بیشتر کنید. پژوهش‌ها نشان داده‌اند که نور بیشتر سطح انرژی را بالا می‌برد. به وسیلۀ عکس و اشیایی که معنی خاصی برایتان دارند، محیطی دلنشین و انگیزه‌بخش برای خودتان مهیا کنید.

7-مقدار مناسبی غذای مغذی میل نمایید، ممکن است مغزتان به سوخت اضافی احتیاج داشته باشد!

8-اگر حسی منفی دارید، شروع به انجام کار دیگری کنید، کاری متفاوت با آنچه درآن لحظه مشغول انجامش بودید. موسیقی گوش کنید، به کار مورد علاقه‌تان بپردازید. در یک فعالیت هنری شرکت کنید.

9-در دفتر کارتان چیزی داشته باشید که همیشه شما را به خنده بیاندازد. خنده حالت روحی شما را تغییر می‌دهد.

10-بر روابطتان تمرکز کرده و مشغول انجام یک کار سرگرم‌کننده شوید.

11-اگر دلیل این حالت روحی خود را می‌دانید، روش‌هایی را که برای حل این مشکل به ذهنتان می‌رسد، روی کاغذ بنویسید از خودتان بپرسید« در حال حاضر چه قدم‌هایی می‌توانم برای ایجاد تغییری مثبت بردارم» معمولاً حداقل یک کار کوچک هست که می‌توانید انجام دهید.

12- در ذهن خود افکار مثبت بپرورانید و به یاد داشته باشید که «متن مثبت» خود را با دقت بخوانید.

هوش هیجانی

0 دیدگاه‌/در رشد فردی, مهارت فردی

هوش هیجانی چیست ؟

هوش هیجانی، که اغلب به آن EQ گفته می شود، مجموعه ای از روش های مدیریت فردی و مهارت اجتماعی است که به طور کلی فرد را قادر می سازد تا در کار و زندگی موفق شود.

هوش هیجانی، احساسی یا عاطفی شامل شناخت، کنترل عواطف و هیجان‌های خود است. هوش هیجانی، اصطلاح فراگیری است که مجموعه گسترده‌ای از مهارت‌ها و خصوصیات فردی را دربرگرفته و به طور معمول به آن دسته مهارت‌های درون فردی و بین فردی گفته می‌شود که فراتر از دایره مشخصی از دانش‌های پیشین، مانند بهره هوشی و مهارت‌های فنی یا حرفه‌ای است.

اصطلاح هوش عاطفی و نخستین تعریف رسمی هوش هیجانی به همراه مفهوم پردازی و مدل سازی قابل اتکا ، برای اولین بار در دهه 1990 توسط دو روان‌شناسی به نام‌های جان مایر و پیتر سالووی مطرح شد. آنان اظهار داشتند، کسانی که از هوش هیجانی برخوردارند، می‌توانند عواطف خود را کنترل کرده، بین پیامدهای مثبت و منفی عواطف تمایز گذارند و از اطلاعات عاطفی برای راهنمایی فرایند اندیشه و اقدامات شخصی استفاده کنند.

دانیل گلمن صاحب نظر علوم رفتاری و نویسنده کتاب «کار کردن به وسیله هوش هیجانی» در سال 1995 اولین فردی بود که این مفهوم را وارد عرصه سازمان کرد. گلمن هوش هیجانی را استعداد، مهارت یا قابلیتی دانست که عمیقا تمامی توانایی‌های فردی را در دایره خود دارد و به طور خلاصه به پنج حوزه اساسی هوش هیجانی پرداخته است :

شناخت هیجان‌ها و احساسات خود: خودآگاهی

مدیریت هیجان‌ها و احساسات خود: خودمدیریتی

خودانگیزشی

تشخیص و درک هیجان‌ها و احساسات دیگران: دیگرآگاهی

مدیریت رابطه با دیگران: دیگر مدیریتی

محققان شاید اصطلاح هوش هیجانی را اوایل دهه‌ 90 میلادی مطرح کردند، اما رهبران کسب‌وکار خیلی سریع این مفهوم را به نفع خودشان قبضه کردند.

هوش هیجانی در کسب و کار و سازمان

بر اساس مفهوم هوش هیجانی EQ ، موفقیت قویاً تاثیرگرفته از امتیازات شخصی نظیر پشتکار، توانایی کنترل خود و مهارت در برقراری ارتباط و سازگاری با دیگران است.

در شرایطی که مقالات بسیاری درباره نحوه ارتقاء هوش هیجانی کارکنان نوشته شده، ولی مدیران استخدام ، معمولاً سراغ افرادی می روند که قبلاً در آزمون‌های EQ نمرات بالاتری کسب کرده‌اند.

کارمندانی که EQ بالاتری دارند، در قالب یک گروه بهتر کار می‌کنند، سریع‌تر با تغییرات سازگار می‌شوند و انعطاف‌پذیرتر هستند. این‌که یک فرد چه مدارک تحصیلی و چه توانایی‌ها و مهارتهایی دارد مهم است ولی اگر او فاقد فاکتورهای اصلی هوش هیجانی باشد، بعید است در درازمدت موفقیتی در سازمان کسب کند.

به همان اندازه که تکامل، پذیرش فناوری‌هایی جدید و نوآوری برای یک شرکت لازم است، وجود فاکتورهای هوش هیجانی در کارمندان هم اهمیت فزاینده‌ای در دنیا پیدا کرده است.

دانیل گلمن در کتابی به نام “هوش هیجانی“چیست ؟ و چرا از IQ مهم تر است ؟ به پنج دسته‌بندی از هوش هیجانی اشاره می‌کند.

برای استخدام کارجویانی که قرار است در شرکت یا سازمان به رشد و تکامل برسند، دنبال افرادی باشید که دارای این پنج دسته توانایی باشند:

خودآگاهی

اگر یک فرد دارای سطح سالم و مناسبی از خودآگاهی باشد، نسبت به نقاط ضعف و قوت خود و این‌که رفتارش چگونه روی دیگران تاثیر خواهد گذاشت نیز مسلط خواهد بود. یک شخص خودآگاه معمولاً بهتر از دیگران می‌تواند از انتقادات سازنده چیزی یاد بگیرد.

خودتنظیمی

شخصی که EQ بالایی دارد قادر است به شکلی بالغانه احساسات خود را بروز دهد و در مواقع لزوم، خویشتن‌داری را تمرین کند. چنین فردی به جای سرکوب احساسات خود، آنها را به شکلی کنترل‌شده و محدود بروز می‌دهد.

انگیزه

افرادی که به لحاظ هیجانی باهوش محسوب می‌شوند، خودانگیخته هستند.این افراد به هنگام بروز ناامیدی عموما خوش‌بین و انعطاف‌پذیر هستند و با یک بلندهمتی و جاه‌طلبی درونی، خود را از مهلکه ناامیدی خارج می‌کنند.

همدلی

انسانی که از ویژگی همدلی برخوردار است، صاحب حس دلسوزی و درک طبیعت انسان هم هست ، حواسی که به او اجازه می‌دهند تا با انسان‌های دیگر به لحاظ احساسی رابطه برقرار کند. توانایی همدلی به شخص اجازه می‌دهد که خدمات خوبی به دیگران ارائه کند و نگرانی‌ها و دغدغه‌های آنها را پاسخ دهد.

ارتباطات انسانی

اشخاصی که هوش هیجانی بالایی دارند قادرند تا خیلی سریع با هم‌گروهی‌های خود رابطه‌ای برپایه توافق و اعتماد برقرار کنند. آنها همچنین از جنگ قدرت و زیرآب‌زنی اجتناب می‌کنند. آنها از کار کردن با سایرین لذت می‌برند و روابطشان با دیگران را بر پایه احترام پیش می‌برند.

همان‌قدر که جستجو و استخدام افرادی که هوش هیجانی بالایی دارند مهم است، رفتار مبتنی بر هوش هیجانی هنگام برخورد نیازهای کارمندان دنیای امروز نیز برای مدیران و رهبران کسب و کار حیاتی است.

بسیاری از کارمندان و کارگران مسن‌تر، کارشان را در همان شرکتی آغاز کرده‌اند که در آن بازنشسته شده‌اند. بسیاری از افراد نسل قدیم به یک شغل صرفا به عنوان وسیله‌ای برای امرار معاش نگاه می‌کردند. امروزه اما بسیاری از کارمندان از شغل خود چیزی بیشتر از دریافت حقوق انتظار دارند. نسل‌های جدید در عین این‌که شاهد تحمل ناامیدی‌های موجود و اخراج‌های متعدد در محل کار توسط همکاران وفادار مسن خود هستند، متوجه شده‌اند که آن نگاه قدیمی دیگر همیشه جواب نمی‌دهد.

با وجود این‌که نیازمندی‌های احساسی کارمندان ممکن است برای کارفرماها مانند یک طومار بلندبالا به نظر برسد، اما این نیازمندی‌ها ارزش توجه کارفرمایان را دارد. سرمایه‌گذاری روی هوش هیجانی برای یک سازمان کارمندانی متعهدتر و سرسپرده‌تری که تمام تلاش خود را برای به جلو راندن سازمان به کار می‌گیرند به همراه خواهد داشت

چرا هوش هیجانی تا این اندازه مهم است؟

تحقيقات جديد درباره فعاليت مغز انسان،نشان می دهد كه بهره احساسات و هيجانات انسان (Emotional Quotient) نسبت به بهره هوشی (Intelligent Quotient) معيار واقعی تری برای سنجش موفقيت انسان است.به عبارت ديگر هوش احساسی ياEQ تعيين كننده كاميابی‌انسان در زندگی شخصی، شغلی و اجتماعی است نه بهره هوشی يا IQ .

در بررسی ها روشن شده است كه عوامل كاميابی افراد برجسته ناشی از احساسات مثبت (EQ+) است كه آنان در خود ايجاد می كنند و برعكس، افراد ناموفق كسانی هستند كه احساسات منفی (EQ-) را در خود پرورش می دهند . اين عوامل احساسی مثبت عبارتند از احساس عزت نفس، خويشتن پذيری،‌ مسؤوليت پذيری، آرمان داری، برنامه ريزی ذهن، مثبت انديش‍ی،‌ رويا پردازی، الهام گرفتن، تغيير پذيری، خوشرويی،‌ ماجراجويی، بردباری و … و از جمله احساسات منفی می توان از بدبينی، ترس از شكست، اضطراب، احساس ناتوانی، فرار از پذيرش مسؤوليت،‌ احساس عدم امنيت و … نام برد.

“كنت بلانچارد” در كتاب “سيری در كمال فردی” می نويسد: «من به هنگام سخنرانی،‌ تنها به ذهن و انديشه خود متوسل نمی شوم، بلكه بسياری از اوقات از قلبم كمك می گيرم. اگر براي اداره زندگی فقط به ذهن خود متكی شوم، پس از مدتی از پای در می آيم. از اين رو تصور می كنم كه بهترين شيوه آن است كه از قلب خود آغاز كنم، به اين اميد كه انديشه ام به كمك احساسم بشتابد و كار را به پايان ببرد».

“فكر” و “احساس” عوامل دوگانه در تصميم گيری هستند كه در واقع، احساس، نيروی محرك و برانگيزاننده فكر است. هر فكری را كه می خواهيم جامه عمل بپوشانيم،می بايست به وسيله احساس يا تمنايی مانند عشق يا هيجان،‌ برانگيخته و فعال كنيم كه به آن هوش احساسی يا استعداد عاطفی (EQ) می گوئيم.

اصطلاح هوش احساسی را در سال 1990 “پيتر سالوی” و “جان ماير” برای بيان كيفيت درك افراد، همدردی با احساس ديگران و درك رابطه هيجانات افراد با بهبود زندگی به كار بردند.

آیا تابه حال احساس کرده ایدکه نمی توانید با احساستان ارتباط برقرار کنید؟ آیا آرزو می کردید که احساسات دیگران را بهتر درک می کردید؟ تمرینات زیر راانجام دهید و برای افزایش هوش هیجانی، کتاب زیر را دانلود و مطالعه بفرمایید:

یک لیست احساسات تهیه کنید

در طول یک روز عادی ، شما احتمالا یک دوجین احساسات مختلف را تجربه می کنید و این احساسات روی عملکرد شما تاثیر می گذارد . این آسان است که بدون بررسی دلیل کارهایی که می کنید زندگی کنید ، اما فقط یک روز سعی کنید تا احساساتتان را پیگیری کنید . وقتی که متوجه شدید درحال انجام کاری به شکل اتوماتیک هستید ، یک لحظه صبر کنید و افکارتان و چیزی که احساس می کنید را تجزیه و تحلیل کنید و در دفترچه ای بنویسید. با توسعه توانایی خود در شناسایی انگیزه عاطفی پشت اعمالتان ، شما درک بهتری از خودتان و روش احساسی خود خواهید داشت .

خودتان را بیان کنید

آگاهی از چیزی که احساس می کنید یک چیز است و توانایی شرح احساساتتان به دیگران یک چیز دیگر ! اینکه بتوانید احساستان را به دقت شناسایی کنید به همان اندازه مهم است که قادر به انتقال آن به دیگران به شیوه درست باشید . و بهترین راه برای بهتر شدن در بیان احساسات انجام آن است ! دفعه بعدی که احساس ترس ، غم ، هیجان و یا هزاران احساس دیگر کردید، به دوست و یا آشنایی که هوش هیجانی بالایی دارد زنگ بزنید ودرباره وضعیتی که تجربه آن ،ریشه اصلی احساسات شماست ،صحبت کنید .از آنها بخواهید بگویند که فکرمی کنند شما چه احساسی دارید و ببینید که آیا گفته های آنها با آنچه شما حس می کنید یکیست ؟ اگر با هم درتضاد بودید ،در مورد راههای انتقال حالت عاطفی خود به شکل واضح بحث کنید .

یادبگیرید تا احساسات منفی خود را مدیریت کنید

استرس ، افسردگی ، و اضطراب تنها تعداد کمی از احساسات منفی هستند که شما ممکن است در طول یک روز یا هفته تجربه کنید . هوش هیجانی، بیشتر نیازمند توانایی مدیریت احساسات منفی است . پس از اینکه آموختید احساسات خود را شناسایی کنید ، باید برای کاهش احساسات منفی تلاش کنید . راهکار های متفاوتی برای انسان های مختلف موثر است ، ممکن است دریابید که تهیه یک لیست ( چه ذهنی ویا نوشته شده) ازراه حل های موثر، زمانی که احساسات شما منفیست، به شما کمک می کند . وقتی که در حال تجربه احساسات مضر و مخرب هستید ، به لیستتان مراجعه کرده و برای مقابله با آنها از یکی از استراتزی های شخصی خود استفاده کنید .

از گوش دادن ، درس بگیرید

یک ضرب المثل قدیمی وجود دارد که می گوید : “خدا به ما دو گوش و یک دهان داده فقط به یک دلیل:دوبرابر مقداری که حرف می زنید گوش کنید “. در میان دستوراتی که برای بهبود هوش هیجانی وجوددارد ، گوش دادن یکی از عناصر کلیدی است . دفعه بعدی که یک دوست با مشکلی به سراغ شما می آید ، به صورت آگاهانه تلاش کنید تا واقعا به آنچه که می گوید گوش دهید . به او اجازه دهید تا به طور کامل خودش را بیان کند ، قبل از اینکه با عقایدتان وسط حرفش بپرید . به دقت گوش کردن قبل از صحبت کردن ، به شما امکان درک احساسات اورا به دقیق ترین شیوه ممکن می دهد ، البته قبل از اینکه نصایح شما رنگ تمایلاتتان را بگیرد .

مطالعه نشانه های غیرکلامی هیجانی

بعضی اوقات ، مردم بدون گفتن حتی یک کلمه، احساسشان را نشان می دهند . در درک و تشخیص احساسات دیگران، مهم است که به دقت نشانه های غیر کلامی آنها را ارزیابی کنید. برای تمرین این موضوع، سعی کنید بخشی از فیلم یا برنامه تلویزیونی را بدون صدا تماشا کنید . ببینید آیا می توانید بگویید بازیگران چه احساسی را با حالات چهره و زبان بدن خود به تصویر می کشند.

آیینه شدن شخصیتی را امتحان کنید

بازتاب شخصیت یا آیینه شدن یک راه خوب است، با دیدن احساساتی که دیگران به نمایش می گذارند و بازگرداندن همان احساسات به آنها از طریق اعمالتان، می توانید هوش هیجانی خود را افزایش دهید . اگر شما می توانید به طور موثر آیینه شخصیت دیگران باشید ، در شرایط مناسب ، این تکنیک می تواند به شما برای افزایش تفاهم با مخاطبان کاری و یاساختن یک رابطه محکم با دوستان معمولی کمک کند .

در حالی که کاوش در احساسات خود شما و دیگران می تواند تهدید آمیز، دشوار ، و گاهی اوقات مداخله گرانه باشد ، همچنین می تواند نتایج خوبی برای شما به همراه داشته باشد .اگر شما منتظرزمانی خاص برای افزایش هوش هیجانی خود هستید ، باید بگویم که هیچ گاه فرا نمی رسد ، همین حالا زمان مناسب برای اینکار است ، پس زمان را از دست ندهید واز همین حالا شروع کنید :

بهبود هوش هیجانی

هوش هیجانی شما می تواند در طول زندگیتان روند افزایشی خود را طی کند و حتی می تواند در تمام عرصه های زندگی شما بهبود یابد . شما می توانید در خلوت و با همراه همکاران، دوستان، همسایه ها، خانواده، فامیل،یا آشنایان روی هوش هیجانی تان کار کنید. ایجاد هر تغییر اساسی و قابل توجهی در هوش هیجانی، حدود 3 تا 6 ماه زمان می برد، اما اگر پاسختان به هر کدام از پرسشهای زیر مثبت است، این زمان ارزش هر تغییر را که در زندگیتان ایجاد می کند، دارد.

آیا دوست دارید خانه یا محل کارتان، زیر ذره بین شما باشد ؟

آیا مایلید که به شکل موثرتری استرس هایتان را مهار کنید ؟

آیا دوست دارید که نفوذ گسترده تر و بیشتری داشته باشید ؟

آیا دوست دارید که به اهدافتان پایبند بوده و در مسیر رسیدن به آن ها گام بردارید ؟

آیا دوست دارید که اطرافیانتان بازدهی بیشتری داشته باشند ؟

آیا مایلید ریسک پذیرتر بوده و بر ترس ناشی از تغییر غلبه کنید ؟

آیا دوست دارید که نگرش مثبت تر و امیدوارتری داشته باشید ؟

و در نهایت دوست دارید زندگی موفق تر و رضایت بخش تری داشته باشید ؟

این کتاب به شما کمک می کند تا با هوش هیجانی بیشتر آشنا شوید و در ادامه مجموعه آموزشهای این سایت را برای افزایش هوش هیجانی و رشد و توسعه فردی خود دنبال کنید.

محصولی متناسب با انتخاب شما یافت نشد.

خودشناسی

1 دیدگاه/در مهارت های ده گانه زندگی

خودشناسی و خودآگاهی

خودآگاهی به معنای آگاهی و اشراف کامل نسبت به خویشتن می باشد،اگر از آنچه در درونمان رخ می دهد آگاه نباشیم، پاسخ هایمان احتمالا پاسخ های مناسبی به محیط و اطرافیان نخواهد بود.

به عنوان مثال اگر روز خود را با تجربه ای ناخوشایند آغاز کرده باشید این تجربه می تواند شما را کج خلق و نامطبوع کند، ممکن است خودتان هم از چنین چیزی آگاه نباشید، وقتی بالاخره کسی شما را متوجه عصبانیت و کج خلقیتان می کند، حیرت زده از حال خود آگاه می شوید.

خودشناسی به معنای چرایی احوال و چرایی رفتار می باشد، یعنی من از احساسات خود شامل غم،نگرانی، بیحوصلگی،ترس،خشم و… آگاه باشم و با خودشناسی بتوانم چرایی احوالات خودم را شناسایی و در نهایت بتوانم از حال بد به حال خوب تغییر وضعیت دهم.

همچنین با خودشناسی چرایی رفتار خودم در ارتباط با دیگران مبنی بر عصبانیت، نفرت، شک، کینه ،دشمنی، شک و سوظن را تشخیص دهم و بتوانم احساسات و رفتارهای جایگزین مثبت شامل امید ، اطمینان ، شورو شوق، اشتیاق، لذت ، قدردانی و عشق را در وجودم بیافرینم.

وقتی کسی عصبیمان می کند عدم خودشناسی ما را به دردسر می اندازد. گاهی بیش از اندازه عصبانی می شویم ،پیام های والد درونمان بازنوازی می شود و به ناگاه رفتاری نشان می دهیم که بعدها از آن شرمسار خواهیم شد،

گاهی به پاسخ هایمان که در دوران کودکی یاد گرفته ایم،باز می گردیم- وقتی سرپرست بر سرمان داد می کشد، در خود جمع می شویم ، این عکس العمل ممکن است به دلیل زنده شدن خاطره ی قدیمی از کودکی به واسطه توهین کلامی در ما ایجاد شود .

هرچه خودآگاهی و خودشناسی ما بیشتر می شود آسان تر می توانیم رفتار خود را با دیگران تطبیق دهیم و روابط و داد و ستدهای ما برای هر دو طرف رضایت بخش تر خواهد بود . اشراف بیشتر نسبت به افکار و احساسات خود و آگاهی بیشتر از احساساتمان در حین تجربه ی آن ها ، هوش هیجانی ما را تقویت می کند.

اگر نیاز به دانلود فایل صوتی مهارت خودآگاهی دارید روی لینک زیر کلیک کنید:

دانلود مهارت خودآگاهی

پادکست مهارت خودآگاهی بالا (بمدت 45 دقیقه آموزش مفید) به شما کمک می کند افکار، احساس و رفتار خود را شناسایی و به خودشناسی عمیق تری از خود برسید.

پیشنهادهایی برای شروع خودشناسی :

به درون خود نگاه کنید، ما هر روز با پیام هایی از دنیای خارج بمباران می شویم، ولی اغلب از برقراری ارتباط با دنیای درون خود عاجزیم. در زیر روش هایی برای شناخت خود آمده است :

1-یادداشت روزانه :

سعی کنید در مورد این سوال بنویسید: چه چیز برای من مهم است ؟ بعد از این که چند روز در رابطه با این موضوع نوشتید، از خود بپرسید : آیا این شیوه ای که من وقتم را صرف می کنم، نشان دهنده ی آن چیزی است که برایم مهم است ؟

2-با ترجیحات کاری خود به عنوان نشانه ای از علایقتان در ارتباط باشید،

به جای قبول هر پروژه ای، سعی کنید در فعالیت هایی که به آنها علاقه دارید، شرکت کنید. اگر از خودتان آن قدر دور شدید که دیگر نمی دانید چه چیز را دوست دارید، درباره ی چیزهایی که در گذشته واقعا دوستشان داشتید بنویسید.

3-در مورد اینکه احساس خاصی را در کجای بدنتان احساس می کنید، آگاهی کسب کنید:

گردن، شانه ها ،فک ،گلو، شکم یا سینه . اگر با پاسخ های فیزیکی تان هماهنگ شوید، به جای آن که در دام احساسات ناخوشایند و غیر قابل کنترل اسیر شوید،می توانید انرژی را هدایت کرده و به نرمی واکنش نشان دهید .

4-عادت بررسی خود و خود :

کنجکاوی را در وجودتان تقویت کنید . خود را از منظر سوم شخص ببینید. درباره افکار خود بیندیشید.بیشتر از اینکه اجازه دهید عملکرد خودکار و ماشین وار داشته باشید، با خود و جریان احساسات هوشیارتان هماهنگ شده و بدین گونه حالت حساس خود را پیدا کنید .

5-روزانه 15-20 دقیقه را صرف تفکر در مورد خود و آگاهی سازی کنید.

در برنامه روزانه خود زمان مشخصی را به این کار اختصاص دهید و نگذارید مسائل دیگر مزاحم این کار شوند. در این مدت، کاری را در سکوت و آرامش انجام دهید مثل قدم زدن ، نوشتن ، نقاشی کشیدن و یا مراقبه و اجازه دهید افکارتان جاری شوند.

6-در مغز و بدن شما چه می گذرد ؟

حداقل به مدت دو هفته جدولی همراه خود داشته باشید و اطلاعاتی از شرایط فیزیکی و احساسی خود در آن بنویسید :

میزان قند خون ،فشار،ضربان قلب،تعرق، احساسات مثبت یا منفی (شادی یا غم )

7-وقتی احساس تنش یا کمبود انرژی کردید، سریع آنرا تغییر داده و تصحیح کنید:

کمی هوای تازه استنشاق کنید، به فضای سبز بروید و با تغییر فضای پیرامونتان کمی پیاده روی کنید، بایستید و عضلاتتان را کش بیاورید، شانه هایتان را کمی ورزش دهید،یا چند حرکت کششی انجام دهید، منتظر نشوید دستی از بیرون زندگی شما را تغییر دهید برای تغییر شرایط و حالات خود و بالا بردن سطح انرژی تان تلاش کنید .

8- به این نکته آخر بسیار توجه کنید :

افزایش خودآگاهی و خودشناسی یعنی شما آگاهی بیشتری از “چیزهای بد” پیدا می کنید،یعنی آن نکاتی در خودتان که عموما دوستشان ندارید،مشکلات و چالش های عادی هستند، این را بپذیرید که هرگز آن قدر باهوش و قدرتمند نخواهید شد که تمام نقایص خود را برطرف کنید. خودآگاهی بدین معنا است که اول از وجود مشکل آگاه باشید و دوم بتوانید آن را به چالش و مبارزه تبدیل کنید؛

-وقتی علت حال بد خودتان را پیدا کردید ،مشکل خود را به دقت بنویسید و از خودتان بپرسید چه کاری می توانم برای حل مشکلم انجام دهم ،تمام راه حل هایی که به ذهنتان می رسد بنویسید حتی اگر احمقانه به نظر می آیند(چون اغلب همان راه حل های احمقانه دارای اجزای مفید هستند)

خودشناسی به روش یونگ

یونگ می‌گوید: «هیچ‌کس با تصور نور به نور حقیقت نمی‌رسد، ولی به کمک شناخت تاریکی‌ها می‌توان به روشنایی حقیقت دست یافت.»

شناخت نیمه‌ تاریک وجود، ما را در پیداکردن راه و روش زندگی و استقبال از تاریکی‌های درون‌مان راهنمایی می‌کند. شاید برای‌تان سؤال باشد که سایه چیست؟ و چگونه به وجود می‌آید؟ سایه کوله‌باری نامرئی است که ما آن را حمل می‌کنیم و همچنان که بزرگ می‌شویم، تمام جنبه‌هایی را که برای ما‌، دوستان و خویشاوندان‌مان قابل پذیرش نیستند، در آن جای می‌دهیم. رابرت بلای (نویسنده) معتقد است که ما در چند دهه‌ٔ اول زندگی‌مان این کوله را پر می‌کنیم و در بقیهٔ عمر تلاش می‌کنیم که هر آنچه را در کوله‌مان گذاشته‌ایم، برای سبک‌تر کردن بار خود از آن بیرون بریزیم.

دبی فورد می‌گوید ما هموراه درباره‌ٔ آنچه سایهٔ درون ماست و قصد مخفی کردنش را داریم، فرافکنی می‌کنیم و به دیگران نسبت می‌دهیم. او همچنین می‌گوید کشف سایه‌ها علاوه بر آرامشی که برای‌مان در پی دارد، ما را از قضاوت کردن دیگران هم باز می‌دارد، چون می‌دانیم هر آنچه به دیگران نسبت می‌دهیم در درون خود ما هم هست.

خودشناسی بعد از آنکه درک روشنی از جهان درون‌مان به ما می‌دهد، کمک می‌کند تا آنچه را سال‌هاست مخفی کرده‌ایم از گنجینه‌ٔ وجودمان بیرون بکشیم. دبی فورد باور دارد که یافتن سایه‌های وجودمان نوعی پذیرش است که باعث می‌شود مشکلاتمان را شناسایی کنیم و برای همیشه از آنها رها شویم.

به محض اینکه با سایه‌های زندگی‌تان روبه‌رو شوید و آن را بشناسید، شفا از راه می‌رسد و از پس آن عشق وارد می‌شود. همان‌طور که دیپاک چوپرا می‌گوید: «در وجود هر انسانی یک الهه یا خدا در حال رشد است که فقط یک آرزو دارد؛ می‌خواهد متولد شود.»

لینک دانلود ویدئو از آپارات

در این ویدئو آموزشی در خصوص نیمه تاریک وجود، توضیحات جامع و کاملی ارائه شده که حتما برایتان مفید خواهد بود.

مزیت های خودشناسی

1. رسیدن به شادکامی

خودشناسی به شما برای حرکت به سوی تحقق آرزوهایتان کمک می‌کند. در واقع هر چه بیشتر خود را بشناسید تصویر روشن تری از آرزوهای خود خواهید داشت. و با آگاهی ببیش تری در این مسیر حرکت خواهید کرد. از طرفی وقتی رفتار شما با احساسات، ارزش‌ها و باورهای شما تطابق داشته باشند، با تضاد و چالش کمتری مواجه خواهید شد. پس آرامش و شادی بیشتری را در زندگی تجربه خواهید کرد.

وقتی خودتان را بهتر بشناسید چهارچوب‌هایی برای زندگی خود مشخص می‌کنید و مطابق با آن اصول عمل می‌کنید که به شما در تصمیم گیری مناسب و حل مشکلات زندگی کمک می‌کند.

2. افزایش خودکنترلی

خودشناسی باعث می‌شود که نقاط ضعف و قوت خود را بهتر بشناسید. پس سعی می‌کنید نقاط ضعف خود را کاهش دهید و نقاط قوت خود را تقویت کنید. به گونه ای که بتوانید بر عادت‌های بد خود غلبه کرده و با آگاهی در جهت رفع محدودیت‌ها و مشکلات خود قدم بردارید.

3. مقاومت در برابر فشارهای اجتماعی

همۀ ما، در خانواده و تحت شرایط محیطی به خصوصی متولد می‌شویم و رشد می‌کنیم. در واقع انسان در هر کجا که رشد کرده باشد تحت تأثیر مجموعه ای از آموزش‌های آن محیط بخصوص است. که بر تفکر و رفتار ما تاثیر می‌گذارد و آن را شکل می‌دهد. خیلی اوقات تصمیم‌هایی می‌گیریم که ناخودآگاه تحت تاثیر محیطی که در آن رشد کرده ایم است.

خودشناسی فرایندی ست که به هر انسانی که خواهان دست یافتن به انتخاب آگاهانه است کمک می‌کند. هنگامی که شما ارزش‌ها و اولویت‌های خود را در زندگی مشخص کنید برای انجام کاری که تمایلی برای پذیرش آن ندارید کمتر تحت تاثیر فشار‌های اجتماعی قرار می‌گیرید.

برای خودشناسی بیشتر می توانید کتاب هایی که در این ویدئو معرفی شده را مطالعه فرمایید

خودشناسی یعنی، من به دنبال این باشم که خودم را، واقعیت درونی‌ام را، به حقیقتی که جریان دارد، نزدیک و نزدیک‌تر کنم و برای این کار باید از کل وجودم، یعنی از مجموعه باورها، افکار، احساسات و رفتارهایم شناخت و آگاهی کاملی بدست آورم به عبارت دیگر ما با خودشناسی، به درک و دریافتی درست و شفاف از شخصیت خود و مجموعه‌ای از ویژگی‌ها، انگیزه‌ها، اعتقادات ،پای بندی‌ها و عملکردهای‌مان دست یافته و در مسیر رسیدن به مطلوب حقیقی حرکت و پویایی خود را ادامه می‌دهیم.

هرگاه رَّد پای کسی که
آرامشم را گرفته بود دنبال کردم،
به خودم رسیدم…!

آندره ژید

تمرین‌های خودشناسی برای رسیدن به موفقیت

1. نه گفتن به خود را تمرین کنید

برای اینکه بتوانید به موفقیت‌های بزرگ و دستاورهای پایدار برسید لازم است که به برخی از لذت‌ها و خوشی‌های زودگذر نه بگویید. نه گفتن به خود یک مهارت است و مانند بسیار از مهارت‌های دیگر با تمرین کردن تقویت می‌شود. هرچه بیشتر در برابر امور کوچک به خود نه بگویید، قوی‌تر شده و در مقابل وسوسه‌های بزرگ مقاومت بیشتری نشان می‌دهید.

تماشای فیلم، رسانه‌های اجتماعی و فعالیت‌های مجازی از کارهای بسیار لذت بخشی است که روزانه وقت بسیار زیادی از افراد می‌گیرد و اجازه نمی‌دهند که افراد به کارهای دیگر خود بپردازند. البته استفاده از این امکانات اشتباه نیست اما لازم است که زمان پرداختن به آن‌ها را کمی محدود کنید تا وقت بیشتری برای کارهای مهم خود داشته باشید.

2. از واکنش‌های ناخودآگاه بپرهیزید

تقویت خودشناسی باعث می‌شود که افراد در موقعیت‌های مختلف واکنش‌های عاقلانه ای از خود نشان دهند. افرادی که به خودشناسی نرسیده‌اند در شرایط بحرانی واکنش‌های عجولانه ای می‌دهند که منجر به بدتر شدن شرایط می‌شود. در شرایط استرس زا که خشمگین هستید یا احساس سرخوردگی می‌کنید، یک نفس عمیق بکشید تا آرام شوید. در این صورت می‌توانید شرایط را ارزیابی کنید و مناسب‌ترین برخورد را داشته باشید.

3. عیب و نقص‌های خود را بشناسید

همه‌ی انسان‌ها عیب‌هایی دارند و هیچ کس کامل نیست. اینکه افراد عیب‌های خود را بدانند ولی مسئولیت آن‌ها را قبول نکنند هیچ فایده ای نخواهد داشت. اکثر مردم به دیگران انتقاد می‌کنند اما از عیب‌های خود چشم پوشی می‌کنند. مهارت خودشناسی کمک می‌کند که افراد عیب‌های خود را بپذیرند. با پذیرش عیب‌ها می‌توانید در جهت بهبود آن‌ها تلاش کنید.

4. توجه به حرف‌های خود

افکاری که به ذهن انسان وارد می‌شود همواره مثبت نیست. بسیاری از این افکار منفی هستند و به راحتی می‌توانند زمینه افسردگی و استرس را در انسان ایجاد کنند. واکنش‌هایی که نسبت به پیروزی، شکست و سایر اتفاقات زندگی تان می‌دهید بر ذهن شما تاثیر می‌گذارد. سعی کنید که نسبت به خود مهربان‌تر باشید. اشتباهات را ببخشید و برای پیروزی‌ها به خود جایزه دهید.

5. درک زبان بدن برای رسیدن به خودشناسی

زبان بدن بر افکار و حال روحی شما تاثیر زیادی می‌گذارد. برای درک بهتر حرکات بدنی می‌توانید از خود فیلم بگیرید و خود را تماشا کنید. افرادی که خمیده راه می‌روند و آهسته و نامفهوم صحبت می‌کنند، سطح کورتیزول در بدن شان افزایش می‌یابد و اعتماد به نفس آن‌ها کاهش می‌یابد. در مقابل کسانی که با صدای بلند حرف می‌زنند و راست می‌ایستند اعتماد به نفس بیشتری دارند. این رفتارها باعث افزایش ترشح هورمون تستسترون در بدن شده و به بهبود کارایی فرد کمک می‌کند.

سخنرانی‌های افراد بزرگ را ببینید و به زبان بدن و نحوه برخورد آن‌ها توجه کرده و از این طریق مهارت‌های خود را تقویت کنید.

6. به عقاید متفاوت توجه کنید

به عقاید و نظرات دیگران گوش دهید و در مورد آن‌ها فکر کنید. این کار به شما کمک می‌کند که باورهای خود را بررسی کنید. البته منظور این نیست که باورهای شما اشتباه و باورهای دیگران درست و منطقی است. تبادل نظر و فکر کردن به عقاید دیگران ذهن شما را باز می‌کند. به این صورت می‎‌توانید تصمیم بگیرید که کدام باور درست و کدام باور غلط است.

7. پیشنهاد‌ها و انتقادهای سازنده

هر کسی ممکن است باورهای اشتباه داشته باشد. برای برطرف کردن این اشتباهات بهتر است که دیدگاه تک بعدی خود را کنار بگذارید و از نظرات اطرافیان استفاده کنید. البته بهتر است که برای این کار به سراغ افراد صاحب نظر بروید. مربیان و اساتید کسانی هستند که شما را درک کرده و می‌توانند در این زمینه کمک کنند.

8. مراقبه و مدیتیشن را فراموش نکنید

مدیتیشن یک تمرین بسیار مهم و تاثیرگذار برای رسیدن به خودشناسی است. در هنگام مدیتیشن بر شیوه تنفس خود متمرکز می‌شوید و به این صورت افکار منفی از شما دور می‌شود. برای افراد مبتدی، یک جلسه ده دقیقه ای کافی است. در یک مکان ساکت بنشینید. از بینی نفس بکشید و از دهان خارج کنید.‌ تعداد نفس‌های خود را بشمارید و بر روی آن تمرکز کنید.

عدم خودشناسی

افرادی که مهارت خودشناسی را در خود تقویت نمی‌کنند، در موقعیت‌های گوناگون نمی‌توانند رفتار عاقلانه‌ای داشته باشند. آن‌ها به سرعت عصبانی می‌شوند ، در چالش های زندگی غمگین و نگران می شوند، در شرایط سخت دچار ترس و وحشت می شوند و واکنش‌هایی بر اساس هیجان از خود نشان می‌دهند. در صورتی که فردی که با خودشناسی و آگاهی عمل می‌کند شرایط را ارزیابی می‌کند تا بهترین واکنش را نشان دهد.

بیشتر بدانید :

–سایه های شخصیت – سفر کشف من حقیقی و شفای زندگی

-خودشناسی به روش TA

–ساختار شخصیت- سه حالت شخصیتی (والد -بالغ -کودک ) درTA

لازم به ذکر می باشد، مهارت خودآگاهی یکی از مهارتهای ده گانه زندگی طبق توصیه سازمان بهداشت جهانی می باشد، برای یادگیری سایر مهارتها روی لینک زیر کلیک کنید :

لینک آموزش مهارتهای ده گانه زندگی طبق توصیه WHO

محصولی متناسب با انتخاب شما یافت نشد.

اعتماد به نفس چیست؟

0 دیدگاه‌/در مهارت فردی

اعتماد به نفس یا Self-Confidence به این معناست که یک نفر به توانمندی‌های خودش باور و اعتماد داشته باشد.

اگر فردی را ببینید که همواره با خود تکرار می‌کند که من نمی‌توانم، من نمی‌دانم، از پس این کار برنمی‌آیم و … مطمئنا اولین حرفی که به او می‌زنید، این است که اعتماد به نفس کافی نداری!

اعتماد به نفس پایین به این معنی است که فرد، به توانایی‌های خود باور ندارد و به مرور زمان به این نتیجه می‌رسد که از عهده انجام کارها برنمی‌آید.

ممکن است شرایط خانوادگی و نوع برخورد والدین، از شما یک آدم با اعتماد به نفس پایین ساخته باشد، ممکن است بر اثر برخی از تجربه‌های ناخوشایند، به کلی اعتقادتان را به توانایی‌هایی که دارید، از دست داده باشید و یا به هر دلیل دیگری، به این نتیجه رسیده باشید که نمی‌توانید از پس انجام برخی کارها و مسئولیت‌ها بربیایید. همه این‌ها می‌توانند از شما یک انسان با اعتماد به نفس پایین بسازند.

اما سوال اینجاست که آیا می‌توان اعتماد به نفس را افزایش داد؟

پاسخ ما به این پرسش، قطعا مثبت است! البته که باید راهش را بلد باشید ، ما در ادامه با معرفی روش‌هایی ساده، از شما یک انسان مطمئن، باصلابت و دارای اعتماد به نفس بالا خواهیم ساخت.

پیشنهادهایی برای غلبه بر اعتماد به نفس پایین :

1-متنی مثبت در مورد خودتان بنویسید گفتگویی درونی که من درون شما را تقویت کند .

2- به دقت بیندیشید و اهداف 5 ساله خود را روی کاغذ بیاورید نسخه ای از آن را درکشوی میزتان نگهداری کنید و روزی چند مرتبه آن را بخوانید ، این متن به شما کمک می کند اهداف خود را به خاطر داشته باشید و به شما احساس غرور می بخشد .

3- اگر هدف شما با موقعیت شغلی یا مکانی کنونی تان همخوانی ندارد برنامه ای برای تفکر بیشتر درباره ی چیزهایی که واقعا می خواهید بگذارید تا خودآگاهی خود را افزایش دهید. شاید زمان آن باشد که یک دوره مشاوره شغلی یا مشاوره در رابطه با زندگی شخصی خود، انجام دهید تا به شما در شفاف شدن آنچه می خواهید کمک کند.

وقتی موقعیت ما تفاوت عمده ای با ندای درونمان دارد تقویت اعتماد به نفس با تکرار و تمرین بیشتر و تمرکز بر ذهن خودآگاه امکان پذیر است .

پنج کاری که در آن مهارت دارید و دو کاری که در آن مهارت زیادی ندارید (از باغبانی گرفته تا کار با نرم افزار پاورپوینت ). زمانی را صرف فکر کردن در این مورد کنید، که چگونه می توانید وقت بیشتری به کارهایی که در آن مهارت دارید اختصاص دهید و وقت کمتری صرف اموری کنید که در آن مهارت کمتری دارید. چیزهایی که باعث می شوند در آن احساس ناکفایتی کنید از زندگیتان حذف کنید یا متعهد شوید اقدامی در جهت کسب مهارت در آن زمینه ها انجام دهید.

4- در ذهنتان فیلمی بسازید که نزدیک شدن شما به اهدافتان را نشان دهد، تصویرسازی ذهنی مثبت، کمک زیادی به خروج افکار منفی از ذهن شما خواهد نمود .

5-روی ظاهر خود کار کنید،وقتی احساس می کنیم که ظاهر خوبی داریم،احساس بهتر و اعتماد به نفس بالاتری خواهیم داشت. همه می توانند از آنچه دارند بهترین استفاده را ببرند. لبخند زدن، پاکیزگی، نگاه کردن به چشمان دیگران و با متانت راه رفتن، هزینه ای ندارد .

6-وانمود کنید که اعتماد به نفس دارید. “جمله وانمود کنید تا به آن دست یابید “واقعا عمل می کند. می توانید کار را به این شیوه انجام دهید: یک فیلم ذهنی شفاف از خود بسازید، در حالی که با اعتماد به نفس مثبت در کار یا زندگی شخصی خود رفتار می کنید .سعی کنید که برای سه روز تمام کاملا مثل این فیلم رفتار کنید، انگار که دارید در فیلمی بازی می کنید. آرام و مطمئن به خود رفتار کنید . در طول روز فیلم ذهنی تان را در مغزتان ببیند. پژوهش ها نشان می دهد که اکثر مردم بعد از تظاهر ، اعتماد به نفس پیدا می کنند .

7-شخصی را که از او خجالت می کشید، در نظر بگیرید. متنی بنویسید درباره ی این که چگونه در حضور این شخص عقاید خود را بیان کنید و با صدای بلند سخن بگویید. متن خود را با صدای بلند در خلوت بخوانید. افکار خود را با اعتقاد راسخ بیان کنید و نگران کلمات نباشید . این شخص را پیدا کنید و احساسات یا نظراتی را که در گذشته در حضور او بیان نمی کردید، بیان کنید. هرگز نظر خود را با تعصب و سلطه جویانه بیان نکنید، اما رسمی سخن بگویید .

8-اگر در نشست ها نظرات خود را بیان نمی کنید، باید این کار را شروع کنید. تصمیم بگیرید در هر جلسه ای که هستید، در کاری مشارکت کنید. این روش را امتحان کنید : برنامه ریزی فراتر از از زمان حال داشته باشید. موضوعی را که با آن علاقه دارید انتخاب کنید و از قبل برنامه ریزی کنید که در آن نشست می خواهید چه مطالبی را در مورد آن بیان کنید. اگر در مورد موضوع نشست اطلاعات خاصی ندارید، به عنوان یک تکلیف سعی کنید اطلاعات بیشتری در آن حوزه به دست بیاورید. درباره آن تحقیق کنید یا با همکارانتان صحبت کنید . آن چه را قرار است بگویید تمرین کنید. با خود تکرار کنید “ من می توانم این کار را انجام می دهم .من این کار را انجام خواهم داد “ زودتر از آنکه فرصت کنید تصمیم تان را تغییر دهید، شروع به صحبت کردن کنید .بیان نظرات و مشارکت در امور، موجب تقویت اعتماد به نفس و تقویت مهارت های رهبری می شود .

9-به دنبال فرصت هایی برای سخنرانی باشید. هر کاری را که در آن مهارت دارید یا موضوعی که بر آن مسلط هستید انتخاب و پیشنهاد کنید تا درباره ی آن در نشست ها یا جلسات گروهی کاری صحبت نمایید . اگر با مخاطبان کم تعداد شروع کنید، صحبت برای عده ی بیشتر و مخاطبان چالش برانگیز مانند اعضای هیئت مدیره برایتان آسان تر خواهد شد.

سخنرانی خود را قبل از موعد به دقت آماده کنید و روی آن چه می خواهید بگویید، تمرین کنید. قبل از شروع، لبخند بزنیدو نفس عمیقی بکشید، زیرا اغلب اوقات وقتی عصبی هستیم، نفس کم می آوریم.

10-مسئله ای نیست اگر برای رسیدن به اهداف مهم تر، بعضی رویه ها را زیر پا بگذارید، تصمیم درستی در مورد این که کدام عرف و رویه ها باید نادیده گرفته شوند، اتخاذ کنید و همیشه دلایل و مدارک مستدلی داشته باشید تا اگر کسی به خاطر تخطی از رویه های موجود بازخواستتان کرد، بتوانید پاسخگو باشید. بخش عظیم قدرت و اعتماد به نفس از تمرین تصمیم گیری مستقل به جای پیروی از رویه های اختیاری روی کاغذ ناشی می شود .

11-هر هدفی را به هدف های کوچکتر تقسیم کنید. تقویت اعتماد هدف بسیار بزرگی است و بیشتر به خیال می ماند. این تخیل را به قدم های کوچکتری تبدیل کند.مثلا امروز صبح با فلانی تماس می گیرم. یا در نشست امروز بعدازظهر اظهار نظر خواهم کرد. یا برای پیدا کردن شغل به فلان جا خواهم رفت .

12- هر قدمی را که در راستای هدف یا تخیل بزرگتر خود برمی دارید ثبت کنید. کنار هر قدمی که ثبت می کنید، پاراگرافی در مورد نقش این کار در تقویت اعتماد به نفستان بنویسید سعی کنید هر اقدام را جداگانه با احساسی که در شما ایجاد کرده مرتبط کنید. هر چقدر بیشتر میان هر یک از تجربه ها و هدفتان ارتباط ایجاد کنید، بیشتر به هدفتان نزدیک خواهید شد .

13-به مشکلی که دارید فکر کنید، نظرتان چیست ؟چه احساسی دارید و در حال حاضر مشغول انجام چه کاری هستید ؟این ها را در چند جمله بنویسید. حال داستانی بنویسید درباره این که دوست داشتید الان مشغول چه کاری بودید، چه احساسی داشتید و به چه چیزی فکر می کردید، داستانتان را مانند فیلمی در ذهنتان تکرار کنید. بار دیگر که در شرایطی مشابه قرار گرفتید و حس کردید الگوهای رفتاری قدیمی تان دارند تکرار می شوند، می توانید رفتار تازه ای پیش بگیرید.

بیشتر بدانید:

ده راهکار افزایش اعتماد به نفس و عزت نفس- ویدئو آموزشی

عزت نفس زیربنای اصلی اعتماد به نفس می باشد

اعتماد به نفس یک ویژگی شخصیتی بسیار مهم است ولی زیر بنای اصلی آن عزت نفس می باشد ، لذا تلاش کنید تا قصر آرزوهای خود را روی زمین حاصلخیز عزت نفس بنا نهید ، نکته های زیر را هر روز با خود مرور کنید:

برچسب‌هایی مانند ترسو و خجالتی را به خود نزنید و اجازه این کار را به دیگران نیز ندهید.
کمالگرایی را فراموش کرده و خود را با افراد درجه یک مقایسه نکنید.
به جای تمرکز بر ویژگی‌های منفی خود، به ویژگی‌های مثبت دیگران توجه کنید.
آنچه که هستید را بپذیرید و خودتان را دوست داشته باشید.
لبخند زدن را فراموش نکنید
ورزش کردن تاثیر زیادی روی روحیه، توانایی‌ها و از همه مهم‌تر اعتماد به نفستان خواهد داشت؛ پس تا می‌توانید ورزش کنید.
به ظاهر و سبک لباس پوشیدن خود، توجه بیشتری داشته باشید.
با خودتان مهربان باشید و هرگز خود را بی‌رحمانه قضاوت نکنید
ایمان داشته باشید که هرکسی اشتباه می‌کند؛ پس از اشتباهات خود خجالت نکشید.
بر روی چیزهایی تمرکز کنید که می‌توانید آن‌ها را تغییر دهید. (بر روی چیزهایی دقیق شوید که تحت کنترل شما هستند و می‌توانید آن‌ها را عوض کنید)
کارهایی که شما را خوشحال می‌کنند، بیشتر انجام دهید.
موفقیت‌های کوچک‌تان را جشن بگیرید و از این کار خجالت نکشید.
همواره برای شکست و یا پاسخ‌های منفی احتمالی، آمادگی لازم را داشته باشید تا شوکه نشوید.
در مورد عزت نفس بیشتر بدانید : لینک عزت نفس

محصولی متناسب با انتخاب شما یافت نشد.

عزت نفس چیست؟

2 دیدگاه‌/در رشد فردی

عزت نفس (Self-Esteem) میزان ارزش و بهایی است که ما برای خودمان متصور هستیم. همانطور که می دانید انسان بصورت کلی از ارزش و منزلت بسیار بالایی برخوردار است و این قدرت را دارد که تا بالاترین سطوح مادی و معنوی رشد کند. واقف بودن به این موضوع می تواند موجب شود که انسان، قدر و منزلت خود را دانسته و با افکار و اقدامات نادرست به روح و روان خودش آسیب وارد نکند. نکته بسیار مهمی که وجود دارد این است که می بایست این تصور به حقیقت نزدیک باشد و جای خود را به غرور کاذب نداده باشد!

کمبود عزت نفس را می‌توان ریشهٔ بسیاری از مشکلات رفتاری و ذهنی انسان‌ها دانست،به همین علت تلاش و تمرین برای افزایش عزت نفس را به افراد بسیاری توصیه می‌کنند.

نظام ارزشی

ممکن است مردی تحت تأثیر این باور قرار بگیرد که ارزش شخصی را با میزان کسب درآمد ارزیابی کند. ممکن است زنی متأثر از این باور باشد که ارزش او بستگی به موقعیت مردی دارد که با او ازدواج می‌کند. ارزش‌هایی از این دست عزت نفس را خدشه‌دار می‌کنند و منجر به از خودبیگانگی می‌شوند تا شخص تصمیمات تأسف‌انگیزی علیه خود بگیرد. بنابراین زندگی آگاهانه مستلزم توجه داشتن به ارزش‌هایی است که اهداف و مقاصد ما را در زندگی شکل می‌دهد.

همه‌ی ما می‌توانیم در نگاهی به گذشته خود مواردی را پیدا کنیم که به اندازه کافی آگاهانه عمل نکرده‌ایم. با خود می‌گوییم:«اگر کمی بیشتر فکر کرده بودم.» «اگر تا این اندازه تحت تأثیر احساساتم قرار نگرفته بودم!» «اگر به واقعیت‌ها توجه بیشتری می‌کردم!» « اگر کمی بیشتر آینده‌نگری کرده بودم.»

اگر آگاهانه به این ‘ اگرها ‘ و تفکرات منفی پشت آن توجه نکنیم ، قطعا اسیب های روانی زیادی به خودمان خواهیم زد.

من به موفقیت‌های شایان ذکری رسیده‌ام اما چرا مباهات نمی‌کنم؟

مدیر یک شرکت با حجم فعالیت متوسط می‌گفت: « با آن که به موفقیت شایان توجهی در کارش دست یافته، ناراحت و افسرده است.» دلیلش را هم نمی‌دانست. او همیشه می‌خواسته یک دانشمند پژوهشگر بشود اما به خاطر پدر و مادرش به کار تجارت روی آورده است. در این شرایط او نه تنها تحت تأثیر موفقیت‌های شغلی‌اش به مباهات نمی‌رسید، بلکه عزت نفسش جریحه‌دار می‌شد. پیداکردن علتش کار دشواری نبود. او در تمام زندگی برای اینکه محبوب واقع شود تسلیم خواسته‌های دیگران شده بود. اینگونه هرگز به رضایت خاطر و احساس مباهات نمی‌رسید. تا زمانی که در این رفتارش تجدیدنظر نمی‌کرد هیچ راه حلی برای او متصور نبود.

این نکته مهمی است که باید به آن توجه داشته باشیم. زیرا بارها از کسانی می‌شنویم که می‌گویند: «من به موفقیت‌های شایان ذکری رسیده‌ام اما چرا مباهات نمی‌کنم؟» با آن که دلایل مختلفی وجود دارد برای اینکه از موفقیت‌هایشان لذت نبرند، طرح سؤالی بسیار مفید است و آن این که «چه کسی هدف‌های تو را انتخاب کرد؟ خود تو اینکار را کردی یا یکی از اشخاص مهم موجود در زندگیت این کار را کرد؟»

دانلود پادکست من ارزشمند از آپارات

معمولاً افراد چنان به این افکار منفی ذهن خود عادت کرده‌اند که وجود آن را در ذهن خود تشخیص نمی‌دهند و تنها متوجه اثرات و نشانه‌های آن می‌شوند، اثرات و نشانه‌هایی که در ادامه توضیح داده شده است.

با تغییر صدای منفی ذهن می‌توان عزت نفس را بهبود بخشید و به افزایش آن کمک نمود.

ویژگی های افراد دارای کمبود عزت نفس:

1-برای عقاید و باورهای خود ارزش اندکی قائل است و به‌راحتی تحت تأثیر جو و فضایی که در آن قرار دارد، نظراتش تغییر می‌کند و یا بالعکس، از آنجایی که به باورها و عقاید خود ناخودآگاه شک دارد، برای جبران آن چنان متعصبانه به باورهای خود می‌چسبد و از آنها دفاع می‌کند که او را تبدیل به انسانی غیرمنعطف و خشک می‌کند؛ چنانچه یونگ می‌گوید: تعصب به یک باور، نشانه شک داشتن به آن باور در ناخودآگاه است.

2-بر روی خطاها و شکست‌های خود تمرکز می‌کند و مهارت‌ها و موفقیت‌های خود را نادیده و کم اهمیت می‌انگارد.

3-خود را به‌کرات و در هر زمینه‌ای با دیگران مقایسه می‌کند و معمولاً به این نتیجه می‌رسد که دیگران بهتر و موفق‌تر از او هستند.

4-بازخورد منفی دیگران را می‌پذیرد و بازخورد مثبت آنها را تعارف و یا اغراق می‌داند.

5-ازخطر کردن و ریسک کردن گریزانند، زیرا نگران شکست و عدم موفقیت هستند. تا جای ممکن کمتر حرف می‌زنند تا اشتباهی چیزی نگویند و با دیگران معاشرت کمتری دارند تا خطاهای تصوریشان کمتر دیده شود.

6-بسیار حساس و نازک نارنجی هستند. آنها از کوچکترین حرف و رفتاری احساس رنجش می‌کنند.

7-نگران آینده هستند، زیرا خود را برای مقابله با وقایع توانا نمی‌بینند.

8-احساس نیاز شدیدی به تایید دیگران و دوست داشته شدن از طرف آنها دارند. تمام تلاش آنها جهت جلب رضایت دیگران است تا شاید به این ترتیب اندکی احساس بی‌ارزشی و دوست نداشتنی بودن خود را تسکین بخشند. به همین دلیل، آنها بیش از اندازه درباره آنچه دیگران درباره آنها فکر می‌کنند و نظر آنها راجع به خود نگرانند. از خود مدام می‌پرسند که نکند با دیگری رفتار خوشایندی نداشته است و یا حرف نامعقولی زده است که کسی را رنجانده است.

9-مهارت‌های اجتماعی آنها پایین است و از ترس آنکه اگر دیگران حقیقتاً آنها را بشناسند، از آنها فاصله خواهند گرفت؛ نمی‌توانند با دیگران روابط صمیمانه برقرار کنند.

10-توجهی به مراقبت کردن از خود نشان نمی‌دهند. در هنگام بیماری استراحت نمی‌کنند، با وجود آگاهی بر مضرات سیگار، الکل و یا مواردی دیگر همچنان به استفاده از آن ادامه می‌دهند و بیشتر خود را در معرض سوءاستفاده روانی، روحی و جسمی قرار می‌دهند، زیرا ناخودآگاه خود را شایسته و ارزشمند نمی‌دانند.

11-افکار منفی بسیاری در ذهن آنها جریان دارد که به‌صورت انتقاد از خود و خودسرزنش‌گری نشان می‌دهد و به همین دلیل احساس گناه و شرم در آنها زیاد است.

بیشتر بدانید:

ده راهکار افزایش اعتماد به نفس و عزت نفس- ویدئو آموزشی

خبر خوب در مورد افزایش عزت نفس

گر چه عزت نفس در کودکی و به واسطه پیام‌هایی مبنی بر دوست‌داشتنی بودن یا نبودن، توانایی یا ناتوانی و ارزشمند بودن یا نبودن خود که از دیگران و بالاخص مراقبین اصلی خود دریافت کرده‌ایم، در ما شکل می‌گیرد؛ اما این به معنای آن نیست که عزت نفس پس از شکل‌گیری، ثابت است و افزایش عزت نفس امکان‌پذیر نیست. افرادی که دچار کمبود عزت نفس هستند پیام‌های بی‌ارزشی، دوست داشتنی نبودن و ناتوانی را در کودکی به کرات از اطرافیان خود و بالاخص مراقبین اصلی خود شنیده‌اند و آن را مدام در ذهن خود تکرار می‌کنند، ولی این پیام ها به آسانی قابل جایگزینی هستند.

نیاز ما به عزت نفس، مشابه نیاز ما به ویتامین هاست. اگر ویتامین به بدن ما نرسد نمی میریم ، اما بعضی از توانایی ها و قابلیت ها را از دست می دهیم.
از فقدان عزت نفس نمی میریم اما این کمبود قطعا موجب نقص عملکرد ما می شود

مقاله 7 مرحله از فرایند خوددوستی را بخوانید:

7مرحله رسیدن به خوددوستی

نشانه‌های افراد با عزت‌ نفس

افرادی که دارای عزت نفس هستند و یا به عبارتی دیگر، عزت نفس آنها بالا است، دارای ویژگی‌های زیر هستند:

1-از خطا و اشتباه نمی‌ترسند و ریسک‌پذیر هستند.

2-باور دارند که همه‌ی انسان‌ها فارغ از رنگ، نژاد، مذهب، جنسیت و ملیت با هم برابر هستند و دارای حقوق یکسانی هستند. فردی که از لحاظ جنسیتی زنان را نمی‌پذیرد و از زن‌ها هراس دارد، به توانمندی خود ایمان ندارد و به واسطه تحقیر زنان سعی در جبران احساس حقارت خویش دارد.

3-آنها باور دارند که انسان‌ها دارای هوش، استعداد و مهارت‌های متفاوتی هستند و هیچ دو نفری را نمی‌توان و نباید با هم مقایسه کرد.

4-آنها باور دارند از آنجایی که میزان استعداد افراد برای ما ناشناخته است، پس هیچ کس را نمی‌توان و نباید مورد قضاوت قرار دارد.

5-با توجه به اصل برابری و تفاوت، فردی که دارای عزت نفس است باور دارد که من از شما نه بهترم و نه بدتر. من با شما متفاوت هستم. همانگونه که نمی‌توان چشم و گوش را با یکدیگر مقایسه کرد و بهتری و بدتری میان آنها را مشخص کرد، میان انسان‌ها نیز نمی‌توان مقایسه به‌عمل آورد.

6-انسان دارای عزت نفس باور دارد که من و شما به ‌عنوان انسان، ارزشمند هستیم؛ زیرا دارای اندیشه هستیم و می‌توانیم با استفاده از آن و فراگیری دانش و مهارت به اهداف خود برسیم.

7-فرد دارای عزت نفس با احتمال بیشتری در برابر مشکلات می‌ایستد، چراکه به توانایی خود باور دارد.

8-با دیگران با احترام بیشتری برخورد می‌کند، زیرا خود را با دیگران مقایسه نمی‌کند و بنابراین آنها را تهدیدی علیه خود نمی‌داند. حقیر دانستن دیگران نشانه کمبود عزت نفس است.

فردی با عزت نفس سالم می‌گوید:

او بسکتبالش خوب است و من پیانو خوب می‌نوازم.

9-رفتار خوب و گرمی با دیگران دارد، زیرا از آنجایی که خود را دوست داشتنی می‌داند، دائم نگران نظر و تایید دیگران نمی‌باشد.

10- به‌راحتی نظر و عقیده خود را به دیگران ابراز می‌کند و از بیان آن احساس شرم و خجالت نمی‌کند. فرد دارای عزت نفس سالم بر اساس قدرت اختیار و انتخاب خود کار مناسب و درست را انجام می‌دهد و نگران نظر و تایید دیگران نمی‌باشد.

11-به نقاط ضعف و قدرت خود شناخت و اشراف دارد. ضعف‌های خود را بدون احساس شرم و گناه می‌پذیرد، زیرا باور دارد انسان در ابتدای جاده کمال است و هیچکسی کامل نمی‌باشد. بنابراین در مواردی که می‌تواند برای کمبودها و نقص‌های خود کاری انجام دهد، با شادی و نشاط در جهت آن اقدام می‌کند و برای خود حق اشتباه کردن قائل است.

مقاله زیر نیز به شما کمک می کند تا با مفهوم عزت نفس در محیط کار بیشتر آشنا شوید:

لینک اهمیت عزت نفس برای یک مدیر

بیشتر بدانید :

داستانی واقعی و تاثیرگذار از اعتماد به نفس

10 تمرین بسیار مهم خویشتن دوستی و افزایش عزت نفس

۱۳ رفتاری که هرگز در افراد با اعتماد به نفس و عزت نفس نمی‌بینید

زبان بدن

0 دیدگاه‌/در مهارت ارتباطی

زبان بدن Body Language

یکی از بخش های جذاب و مهم در آموزش اصول و فنون مذاکره زبان بدن می باشد.با آموزش زبان بدن و یادگیری تکنیک های زبان بدن می‌کوشیم در هر نوع ارتباط و مذاکره با دیگران، پیام خود را به شکلی دقیق‌تر و مناسب‌تر برای طرف مقابل ارسال کرده و نیز، پیام‌های او را تا حد امکان به شکلی دقیق‌تر دریافت و تفسیر کنیم.

چند نکته درباره‌ی اهمیت یادگیری زبان بدن

ممکن است با خود بگویید وقتی بسیاری از ما به یادگیری زبان بدن علاقه داریم و آموزش زبان بدن هم از رونق بسیار برخوردار است، چرا باید از اهمیت یادگیری زبان بدن سخن بگوییم؟

آن‌چه ما در این‌جا مطرح می‌کنیم، با هدف قانع کردن شما به یادگیری زبان بدن نیست؛ بلکه این عنوان بهانه‌ای است تا چند ویژگی زبان بدن را در کنار شما مرور کنیم.

ویژگی‌هایی که بسیاری از ما با آن‌ها آشنا هستیم، اما ممکن است به شکل ساختاریافته و مرتب در ذهن ما وجود نداشته باشند.

تقدم زبان بدن بر ارتباط کلامی در دیدارها و جلسات

حتماً به این نکته توجه کرده‌اید که وقتی فردی را در یک مهمانی یا در خیابان و محیط کار می‌بینید،ارتباط غیرکلامی در قالب زبان بدن، پیش از ارتباط کلامی آغاز می‌شود.

شما به شیوه‌ی حرکت کردن او، حالت چهره‌اش هنگام نگاه کردن و میل یا بی‌میلی او به دست دادن توجه می‌کنید. هم‌چنین می‌کوشید با استفاده از ارتباط چشمی حدس بزنید که فضای احساسی حاکم بر گفتگو چگونه خواهد بود.

بعد از رد و بدل شدن تمام این پیام‌ها و شکل‌گیری پیش فرض‌های ارتباطی، تازه نخستین ارتباط کلامی شکل می‌گیرد.

بنابراین می‌توان گفت ارتباط غیرکلامی و به طور خاص زبان بدن در ابتدای یک گفتگو می‌تواند بر تمام آن گفتگو (یا لااقل بخش‌های نخستینِ آن) سایه بیندازد.

تقدم زبان بدن بر ارتباط کلامی در دوران کودکی و فرایند رشد

می‌دانیم که نوزاد در نخستین لحظه‌های تولد، از توانایی برقراری ارتباط کلامی برخوردار نیست.

لمس کردن، بوییدن، لبخند زدن، پیگیری نگاه دیگران، گره کردن مشت و گرفتن دست اطرافیان، از جمله نخستین ابزارهای ارتباطی نوزاد هستند.

هم‌چنین کودک قبل از تشخیص کلمات، لحن ما در بیان کلمات و جمله‌ها را تشخیص می‌دهد و بر این اساس، سیگنال‌های تشویق و تنبیه را دریافت می‌کند.

تقدم یادگیری زبان بدن بر یادگیری رابطه کلامی باعث می‌شود که این نوع ارتباط، همواره جایگاه و نقش مهمی در درک و تفسیر پیام‌ها توسط ذهن ما داشته باشد.

زبان بدن به عنوان عامل افزایش دقت / خطا در ارتباطات

ما انسان‌ها عادت داریم که از زبان بدن و سایر پیامهای غیرکلامی به عنوان شواهد مکمل در تفسیر پیامهای کلامی استفاده کنیم.

این کار در موارد بسیاری می‌تواند به افزایش دقت پیام کمک کند. مثلاً وقتی با دوست خود شوخی می‌کنید، ممکن است با دست گذاشتن بر روی شانه‌ اش، کمک کنید که او بیش از پیش مطمئن شود که با یک شوخی مواجه است و نه یک پیام جدی.

اما سمت دیگر ماجرا هم این است که اگر برخی پیش‌فرض‌های رایج درباره‌ی زبان بدن را ندانیم، ممکن است ناخواسته پیامی به طرف مقابل ارسال کنیم که به هیچ وجه مد نظر ما نبوده است.

مثلاً وقتی رفتار اشتباهی انجام داده‌ایم و وقتی مدیر در حال گلایه از ماست، به چشمان او خیره می‌شویم (این خیره شدن ممکن است به عنوان خیره‌سری و سماجت، یا شرمنده نبودن ما تفسیر شود.

بنابراین اگر چه بسیاری از ما با هدف افزایش دقت ارتباط به سراغ یادگیری زبان بدن می‌رویم، اما جنبه‌ی مهم دیگر ماجرا هم، پیش‌گیری از خطاهای احتمالی در ارسال و دریافت پیامهاست.

علائم چهره در مذاکره

در میان حالات بدنی که در زبان بدن مورد بحث قرار می‌گیرد، چهره و علائم چهره از جایگاه مهمی برخوردار است.

خصوصاً اینکه جزو معدود بخش‌هایی از زبان بدن است که تقریباً تمام تحقیقات روز دنیا تایید می‌کنند که جنبه‌ی فرهنگی و تربیتی کمتری دارد و بخش زیادی از علائم چهره، توسط غریزه شکل می‌گیرد.

علائم چهره در مذاکره را می‌توان از پلک زدن و گزیدن لبها تا منقبض شدن ماهیچه های بالای چشم و انقباض مردمک‌ها، مورد توجه قرار داد.

چند نمونه از اشتباهات رایج در آموزش زبان بدن

در اینجا می‌کوشیم زبان بدن در مذاکره را با توجه به این ملاحظات، به شکلی علمی و در عین حال کاربردی یاد بگیریم.

زبان بدن و تحلیل و تشخیص دروغ گویی

یک تصور اشتباه در زبان بدن و تحلیل رفتارهای غیرکلامی این است که: کسی که زبان بدن را می‌داند و می‌شناسد می‌تواند انسان دروغگو را به سادگی از انسان راستگو تشخیص دهد.

جو ناوارو که از کارمندان سابق FBI بوده در مقاله‌ای در Psychology Today توضیح می‌دهد که از حدود دهه هفتاد بود که برخی از کسانی که خود را متخصص زبان بدن می‌دانستند این ادعا را مطرح کردند که می‌توانند دروغگو را از راستگو به سادگی تشخیص دهند.

در سال ۱۹۸۵ پل اکمن توانایی تشخیص دروغ بر اساس زبان بدن را بررسی کرد و مورد مطالعه قرار داد و در نهایت اعلام کرد که تعداد کمی از ما انسانها، می‌توانند دروغگو را با شانسی بیشتر از پنجاه درصد از روی علائم چهره و زبان بدن تشخیص دهند. به عبارتی با سکه انداختن هم، تقریباً در حد دقت یک انسان می‌توان دروغگو را از راستگو تشخیص داد!

البته همه جا در مورد نشانه‌های دروغ صحبت می‌شود. اما به خاطر داشته باشیم که آنچه ما به عنوان نشانه‌های دروغ می‌شناسیم، نشانه‌های مواجهه‌ی بدن با شرایط استرس و گاه با شرایط ترس هستند.

ماجرای دست به سینه بودن و گارد دفاعی در زبان بدن

گومن در مقاله خود در فوربس توضیح می‌دهد که به تجربه دیده است که مخاطبانی که در ردیف اول یک سمینار حضور دارند،‌ دست به سینه می‌نشینند. حتی نشستن روی یک صندلی که دسته‌های کناری ندارد یا اگر هم دارد، برای قرار گرفتن دست مناسب و ارگونومیک طراحی نشده، می‌تواند باعث شود که فرد، برای استراحت دادن به دستان خود،‌ دست به سینه بنشیند.

گاهی هم انسانها هنگامی که احساس می‌کنند دمای اتاق به صورت ناگهانی کاهش یافته یا اینکه می‌خواهند روی موضوعی خیلی خوب تمرکز کنند دست به سینه می‌نشینند.

علاوه بر نکات فوق که گومن مطرح می‌کند، ما به عنوان یک ایرانی، به خاطر داریم که در مدرسه، به ما آموخته‌اند که در مقابل مدیر و ناظم برای احترام، دست به سینه بنشینیم و ناخودآگاه، احترام از سر موقعیت را هنوز هم گاهی با همان رفتاری که در کودکی آموخته‌ایم نشان می‌دهیم.

اما به خاطر داشته باشیم که آموزش‌های نادرست در حوزه زبان بدن باعث شده که دیگران در مورد دست به سینه نشستن شما، قضاوت نادرستی داشته باشند. اگر کسی روبروی شما دست به سینه نشست،‌ این حرکت را به هیچ معنای خاصی تفسیر نکنید. اما به خاطر داشته باشید که ترجیحاً دست به سینه ننشینید. چون طرف مقابل ممکن است مانند شما به صورت درست و حرفه‌ای با زبان بدن آشنا نباشد.

اهمیت و ضرورت زبان بدن در مذاکره

زبان بدن و ارتباط غیرکلامی یکی از بخش‌های مهم در همه مذاکره ها محسوب می‌شوند.

ما با حالات بدنی خود، محل قرار گرفتن دستها و پاهایمان، ژست ها، تماس چشمی، لبخند زدن، پلک زدن، گزیدن لبها، تماس دستها با صورت، نگاه کردن به سمت پایین یا بالا یا اطراف، تکان دادن سر و گارد باز و بسته خود، پیامهای مختلفی را به طرف مقابل ارسال می‌کنیم.

از سوی دیگر، طرف مقابل هم با زبان بدن و علائم غیرکلامی خود، خواسته یا ناخواسته، پیامهایی را برای ما ارسال می‌کند.

اهمیت زبان بدن در مذاکره از آنجا ریشه می‌گیرد که ما انسانها، عموماً هنگام مشاهده تناقض بین زبان بدن و گفتار طرف مقابل، ترجیح می‌دهیم به زبان بدن او اعتماد کنیم.شاید از این روست که تعبیر تن گفتار برای زبان بدن به کار می‌رود.

روابط بین فردی

0 دیدگاه‌/در مهارت های ده گانه زندگی

روابط بین فردی با مروری بر تحلیل رفتار متقابل TA

تحلیل رفتار متقابل یکی از شاخه‌های روان‌شناسی مدرن است که توسط دکتر اریک برن، پایه‌گذاری شده است. این شاخه از روان‌شناسی به مطالعه‌ی چگونگی ارتباط و تعامل افراد می‌پردازد. دکتر برن با الهام از تئوری‌های فروید پیرامون شخصیت و ترکیب آنها با مشاهدات شخصی خود پیرامون تعامل انسان‌ها، تکنیک تحلیل متقابل را توسعه داد. تحلیل رفتار متقابل به‌عنوان یک روش موثر با پرده برداشتن از لایه‌های پنهانی مشکلات در تعامل و ارتباط افراد معتقد است که همه از ظرفیت تغییر مثبت و رشد شخصیتی برخوردارند. تحلیل رفتار متقابل فرد را قادر می‌سازد تا خود و افکار و احساساتش را بهتر بشناسد و در جهت ارتقای شخصیت خویش، رفتارهای سالم و سازنده‌ای را اتخاذ کند. با استفاده از این تکنیک بسیاری از کمبودها و مشکلات در روابط میان‌فردی قابل شناسایی و حل خواهد بود. سادگی این تکنیک سبب کاربرد گسترده‌ی آن در زمینه‌های ارتباطات در زندگی شخصی ، مدیریت کسب‌وکار و … شده است

اگر نیاز به دانلود فایل صوتی مهارت روابط بین فردی دارید روی لینک زیر کلیک کنید:

دانلود فایل صوتی مهارت روابط بین فردی

کاربرد تئوری تحلیل رفتار متقابل درارتباطات بین فردی

کلید موفقیت در ارتباط بین‌فردی معمولا به اینکه گوینده و پاسخ‌دهنده در کدام حالت شخصیتی خود قرار دارند، بازمی‌گردد. با توجه به ویژگی واقع‌گرایی بالغ، اگر هر دو نفر در حالت شخصیتی بالغِ خود باشند ارتباط بین آن دو ساده‌ترین نوع ارتباط است. اما افراد می‌توانند در هنگام مبادله در هریک از سه حالت‌ شخصیتی گفته‌شده قرار داشته باشند. بر اساس آنکه افراد در ارتباط با یکدیگر از موضع کدام حالت شخصیتی رفتار می‌کنند می‌توان انواع ارتباط میان آنها را پیش‌بینی کرد.

ارتباط نه‌تنها یک جنبه‌ی مهم زندگی روزمره است بلکه بخشی از هستی انسان را نیز تشکیل می‌دهد. حتی نوزاد تازه متولدشده به ارتباط، شناخته شدن و تأیید نیاز دارد. نتایج مطالعه‌ای که توسط اسپیتز انجام شده حاکی از آن است که نوزادانی که کمتر مورد نوازش و لمس قرار می‌گیرند یا کمتر در آغوش گرفته می‌شوند با احتمال بیشتری در معرض آسیب‌های فیزیکی و روانی قرار دارند. در واقع همه‌ی ما نیاز داریم که حضورمان توسط دیگران درک شود. برن این نیاز غریزی به شناخت اجتماعی را تحت عنوان عطش شناخت یا نوازش توصیف می‌کند و نتیجه‌ی مطالعه‌ی اسپیتز درباره‌ی نیاز نوزادان به نوازش را به افراد بزرگ‌سال نیز تعمیم می‌دهد. از نظر برن همان‌طور که یک نوزاد به نوازش فیزیکی نیاز دارد یک فرد بالغ نیز نیازمند نوازش به شکل‌هایی نظیر سر تکان دادن، چشمک زدن دریافت لبخند ، تایید شدن و … از سوی دیگران است.

در لینک زیر در خصوص ارتباط موثر و نظام نوازشی توضیحات جامع تری داده شده است:

لینک آموزش ارتباط موثر با دیگران

ساختار شخصیت در تحلیل رفتار متقابل از نظر اریک برن

اریک برن اعتقاد دارد وقتی که دو نفر روبروی هم قرار می‌گیرند، انگار دو شخصیت سه بخشی روبروی هم قرار گرفته‌اند و هر کدام یک جنبه از این سه بخش را وارد رابطه می‌کند. پس ما در ساده‌ترین شکل می‌توانیم شش نوع رابطه‌ی اجتماعی داشته باشیم:

1.کودک ـ کودک

وقتی که شما با دوستانتان آب بازی می‌کنید، وقتی شروع به تعریف جوک و اس ام اس خواندن می‌کنید وقتی با هم شوخی می‌کنید، وارد یک رابطه‌ی کودک ـ کودک شده‌اید.

2.بالغ ـ کودک

این رابطه زمانی اتفاق می‌افتد که یک طرف رابطه با منطق صحبت می‌کند و می‌خوهد تصمیمات منطقی بگیرد، ولی طرف مقابل مدام رابطه را عاطفی می‌کند و با گریه‌کردن و حرکات عاطفی می‌خواهد بازی را به نفع خودش تمام کند. مثلا تصور کنید که در یک رابطه‌ی زناشویی، شوهر یک قضیه‌ مهم کاری را برای زنش توضیح می‌دهد و از او می‌خواهد که در این مشکل کمکش کند، ولی زن به گریه می‌افتد و از عدم توجه عاطفی مردش گله می‌کند.

3.بالغ ـ بالغ

در این نوع رابطه، هر دو طرف منطقی هستند و همه چیز مطابق منطق پیش می‌رود و احساسات و عواطف دخالتی در این رابطه ندارند. مثلا وقتی که دانشجویی با استادش درباره‌ی یک مفهوم آماری صحبت می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند، این نوع رابطه برقرار می‌شود.

4.والد ـ کودک

در این نوع رابطه، یک طرف رابطه نقش پدر یا مادر را بازی می‌کند و نفر دیگر نیز وارد دوران کودکی خود می‌شود. در بدترین و رایج‌ترین حالت این رابطه، جنبه‌ی سختگیر والد پررنگ می‌شود و امر و نهی کردن‌های مداوم آشکار می‌شود، کودک هم بخش سازگارش را بروز می‌دهد و از امر و نهی والد تبعیت می‌کند.

رابطه‌ی والد ـ کودک همیشه هم این‌قدر وحشتناک نیست؛ کافی است که والد جنبه‌ی حمایت‌گر خود را بروز دهد و کودک طرف مقابل هم جنبه‌ی حمایت‌خواهی خود را؛ در این حالت، رابطه‌ای شکل می‌گیرد که اریک برن از آن با عنوان «نوازش» یاد کرده است و معتقد است که همه‌ی انسان‌ها به نوازش کردن و نوازش شدن احتیاج دارند.

5.بالغ ـ والد

این رابطه نیز بسیار رایج است، به‌عنوان مثال وقتی یک طرف منطقی رفتار می‌کند یا صحبت می‌کند ولی طرف مقابل انتقادهای سختگیرانه، خندیدن و مسخره کردن را شروع می‌کند، نمود این رابطه است. مثلا تصور کنید یک نفر در حال سخنرانی است، یک‌مرتبه از میان جمعیت یک نفر شروع میکند به بلند بلند خندیدن، انتقاد کردن و مسخره کردن سخنران.

6.والد ـ والد

در رابطه‌ی والد-والد هر دو طرف می‌خواهند ژست یک بزرگ‌سال فهیم را ایفا کنند؛ اگر والد حمایت‌کننده خود را بروز دهد، می‌توان حرف زدن در مورد آب و هوا و تأیید حرف یکدیگر را به‌عنوان مثال ذکر کرد ولی اگر والد کنترل‌گر خود را بروز دهد، امکان ختم شدن بحث به دعوا نیز وجود دارد، در این نوع از رابطه هرکس می‌خواهد حرف‌های خود را به کرسی بنشاند و هر دو طرف رابطه در نقش پدر و مادر سخت‌گیر فرو می‌روند.

نکته‌ی مهم در تحلیل رفتار متقابل این مسئله است که، مثلث سه‌گانه‌ی کودک، بالغ و والد، یک تقسیم‌بندی سه‌گانه‌ی ارزشمند است که می‌تواند به ما در تحلیل بسیاری از حوزه‌های رفتاری در مدیریّت کمک کند همچنین با استفاده از نظریه‌ی تحلیل رفتار متقابل، می‌توان به شناخت مشكلاتی كه باعث عدم تعادل در ساختار شخصیّت، ارتباط با دیگران و تكرار بازی‌های روانی و نمایش‌نامه‌ی زندگی می‌شود، دست یافت و راه‌كارهای تغییر و درمان این مشکلات را كشف و ارائه کرد.

تحلیل رفتار متقابل در مقایسه با سایر نظریه های پیچیده و مبهم روانشناسی، با بیانی ساده و جامع، شخصیت انسان ها را در قالب مدلی کاربردی و علمی ارائه می دهد که هرکسی می تواند آن را یاد بگیرد و با به کار بردن آن در زندگی خود رفتارها، احساسات، شخصیت دیگران و شکل ارتباطش با دیگران را تحلیل کند و با این شناخت بتواند در هر شرایط تصمیمی بالغانه اتخاذ کند که در بردارنده بیشترین منافع و حال خوب برای خود و اطرافیان خود باشد.

لینک آموزش مهارتهای ده گانه زندگی طبق توصیه WHO

محصولی متناسب با انتخاب شما یافت نشد.

ارتباط موثر

0 دیدگاه‌/در مهارت های ده گانه زندگی

برای بسیاری از ما برقراری یک ارتباط موثر نیاز به یادگیری برخی مهارت های مهم دارد. اگر در تلاش برای بهبود ارتباط با همسر، فرزندان، رئیس یا همکاران خود هستید، یادگیری این مهارت ها می تواند ارتباط شما با دیگران را بهبود بخشد. این ارتباط همچنین اعتماد و احترام بیشتری ایجاد می‌کند.

قطعا برقراری ارتباط موثر یکی از اصلی‌ترین ارکان زندگی اجتماعی است. نکات مهم پادکست زیر به شما کمک می کند تا از هرگونه سوء تفاهم جلوگیری کرده و روابط کاری و شخصی خود را بهبود ببخشید. در پادکست زیر به سه مهارت زیر اشاره شده است :

1- مهارت لازم برای شروع ارتباط

2-مهارت لازم برای ادامه ارتباط

3-مهارت لازم برای سازگاری با دیگران

برای گوش دادن به پادکست مهارت ارتباط موثر روی فایل ویدئویی زیر کلیک کنید :

اگر نیاز به دانلود فایل صوتی مهارت ارتباط موثر دارید روی لینک زیر کلیک کنید:

دانلود فایل صوتی مهارت ارتباط موثر

رفتار مناسب در ابعاد اجتماعی، منجر به شایستگی اجتماعی می‌شود. برای بهبود چنین مهارت‌هایی باید به جای تمرکز بر آن چیزی که احساس می‌کنیم یا می‌خواهیم بگوییم، بر نحوه ابراز درست احساس متمرکز شویم. اگر ذهنمان مشغول باشد، نمی‌توانیم برای پیداکردن جواب مناسب به دیگران توجه کافی نشان دهیم و این مسئله خیلی زود نمایان می‌شود.

در وبینار آموزشی خودشناسی و ارتباط موثر با دیگران 4 الگوی رفتاری به صورت کامل تشریح شده است:

-الگوی رفتاری انفعالی ،

-الگوی رفتاری انفعالی پرخاشگر،

-الگوی رفتاری پرخاشگر ،

-الگوی رفتار قاطع ،

که بهترین الگوی رفتاری در ارتباط با دیگران الگوی رفتاری قاطع می باشد.

چهار ویژگی اصلی یک الگوی رفتاری قاطع در این وبینار آموزشی با مثال توضیح داده شده است ، در ادامه وبینار در خصوص نظام نوازشی دکتر اریک برن طبق نظریه تحلیل رفتار متقابل توضیحات جامعی ارائه شده است که به شما کمک می کند با شناخت انواع نوازش و بانک نوازشی بتوانید ارتباط بسیار بهتری با دیگران برقرار کنید و در صورت به کار گیری نوازش مناسب ، به هدفتان در ارتباط با دیگران برسید.

در همه ما انسانها صفات و ویژگی های خوب و بد وجود دارد ،شخصی که شما را با رفتارش آزار می دهد بیشتر از بقیه به نوازش شما نیاز دارد و اگر بتوانی او را با عشق متبرک کنی ، رابطه شما به آسانی بهبود خواهد یافت . در ویدئو بالا تکنیک عالی نوازش برای ارتباط موثر با دیگران ارائه شده است .

لینک زیر برایتان حتما مفید خواهد بود

راهکار محبت و نوازش در ارتباط موثر با دیگران

دوره جامع تحلیل رفتار متقابل دوره ای بسیار کاربردی برای ارتباط موثر با دیگران می باشد، این دوره آموزشی در 17 جلسه کاربردی شما را با انواع نوازش آشنا می کند تا بتوانید ارتباط موثر با دیگران برقرار کنید

برای دریافت دوره جامع تحلیل رفتار متقابل روی لینک زیر کلیک کنید

لینک دوره جامع تحلیل رفتار متقابل TA

برخورد با یک موقعیت جدید در محیط کار

اندکی احساس نگرانی در موقعیتی جدید، طبیعی است. بگذارید مثال یک شغل جدید را درنظر بگیریم، حتی افرادی که متکی به خود هستند، به خاطر آن که نمی‌دانند انتظار چه چیزی را باید داشته باشند، اندکی احساس نگرانی خواهند کرد و همه‌مان دوست داریم وقتی وارد شغلی جدید می‌شویم، با بقیه «جور» دربیاییم. بهترین روش انجام این کار، تلاش برای حرکت با ریتم اداره است، اگر همه صبح‌ها دور قهوه‌ساز جمع شده و مشغول گپ و گفت می‌شوند، شما هم اینکار را بکنید-حتی اگر قهوه‌خور نیستید! اگر «گروه» همه باهم به ناهار می‌روند، شما هم با آن‌ها بروید. سعی کنید هر روز با یک فرد یا گروه جدید به ناهار بروید تا همگی‌شان را بشناسید. حداقل برای دو هفته روتین آن‌ها را دنبال کنید تا افراد را ملاقات کرده و شناخته شوید. این‌ها چند پیشنهاد اضافه هستند:

-وقتی یک شغل مدیریتی جدید را شروع می‌کنید، برنامه بریزید که اولین ماه‌های خود را تنها به گوش‌ کردن و یادگیری بگذرانید. هیچ‌وقت به عنوان آدم جدیدی باعقیده‌ای خشک از آن چه لازم است، یا مسلح به لیستی از تغییراتی که می‌خواهید درهفتۀ اول ورودتان انجام دهید، وارد کار جدید نشوید. اگر قبل از جمع‌آوری اطلاعات کافی برای برقراری اعتماد، سریع حرکت کنید، بعداً وقت زیادی را صرف اصلاح وترغیب افراد برای پیوستن به خودتان خواهید کرد.

-بهترین راه ایجاد اعتماد، بیرون‌رفتن و ملاقات با افرادی است که کارهای آن‌ها را مدیریت می‌کنید. آن‌ها را دنبال کنید تا در مورد موقعیت‌هایی که با آن‌ها برخورد دارید یاد بگیرید و گوش کنید و گوش کنید و گوش کنید. هیچ وقت در این مرحله انتقاد نکنید، فقط سعی کنید جدی یاد بگیرید در مورد نظرات و پیشنهادهای آن‌ها سوال کنید. اگر این کار را انجام داده باشید، مرحلۀ اجرای هرتغییری کوتاه‌تر خواهد بود. چون افراد مسئله را پذیرفته و از شما پشتیبانی می‌کنند. قبل از اجرای تغییر، مقداری زمان صرف مرحلۀ شناسایی و برنامه‌ریزی کنید.

-دوستی انتخاب کنید که برای نشان‌دادن مسیر به شما، به او اعتماد داشته باشید. این فرد می‌تواند رییس یا همکارتان، یا حتی کارمندی قدیمی باشد که زیردستتان کار می‌کند. در درخواست نیازهایتان از این فرد تردید نکنید، پرسیدن و علاقه نشان دادن به آموزش راه های آن ها ، بهتر از کورکورانه جلو رفتن و خرابکاری است . حتما مایل نیستید ورودتان به اداره را خراب کنید .

-تمامی منابعی که در اختیار دارید شناسایی کنید. اندکی زمان دو نفره با تمامی کارمندان و همکارانتان صرف کنید و بیشتر سوال کرده و به جواب های آن ها گوش دهید . در هر کارمند به دنبال نقطه قوتی باشید که با پیشروی ، می توانید از آن ها استفاده کنید .

8 نکته کلیدی در ارتباط موثر با دیگران

1-اعتناکردن به دیگران:

همیشه به هرکسی که با شما صحبت می‌کند سلام کرده یا با تکان سر یا تکان دست، اعتنا نشان دهید (در واقع سعی کنید اول خودتان با آن‌ها صحبت کنید) هیچ وقت بدون لبخند یا اعتنا به حضور افراد، از کنار آن‌ها عبور نکنید، گستاخی جایی در روابط ندارد و مطمئناً سریع شما را به ناکجاآباد خواهد رساند!

2-سر صحبت را باز کنید:

خودتان را وادار کنید با هرکسی که نمی‌شناسید و در یک همایش در نزدیکی شما ایستاده یا نشسته، حرف بزنید، منتظر نمانید که اول دیگران حرف را شروع کنند. فقط یک نفس عمیق بکشید و به آن‌ها سلام کنید. چندتایی نکتۀ اساسی در مورد خودتان بیان کرده و از دیگران دربارۀ خودشان بپرسید، آنقدر تمرین کنید تا انجام اینکار برایتان راحت شود.

3-صحبت را ادامه دهید:

سعی کنید نکته‌ای که شما را به فرد دیگری علاقه‌مند کرده پیدا کنید و در مورد همان حرف بزنید، «اوه» در تهران زندگی می‌کنید؟ من در البرز مدرسه رفته‌ام» لازم نیست کلیت آن فرد را دوست داشته باشید (و اغلب هم اینطور نخواهد شد) ولی می‌توانید یک نکته برای تحسین پیدا کنید. فرد دیگر را بررسی کرده و با کنجکاوی تمامی جزئیات را زیر نظر بگیرید ولی قضاوت را عقب بیندازید. بررسی و زیرنظرگرفتن آنها، نشانه‌هایی در مورد کیستی آن‌ها به دست شما می‌دهد و تمرین خوبی برای بهبود مهارت‌های اجتماعی‌تان می‌شود.

4-گام زدن:

گام‌زدن به بازتاب‌کردن اشارت غیرکلامی فرد مقابل، همین‌طور وضعیت کلی احساسی آن‌ها اشاره دارد. این مسئله بر پایۀ همدلی است- این توانایی که به شکل درونی بتوانید احساسات فرد دیگری را تقلید کنید، اجازه دهید جسم و صورتتان علاقه‌تان و احساس مناسب با موردی را که درحال صحبت آن هستید؛ نشان دهد. رفتارهای غیرکلامی همزمان مثل تکرارکاری که فرد مقابل می‌کند یا خم‌شدن به جلو یا لبخندزدن، سهیم‌شدن در احساسات را آسان‌تر کرده و به شما کمک می‌کند احساس فرد مقابل را درک کنید.

برای نفع شخصی خود، با کسی «گام» نزنید. اینکار سوءاستفاده است و مردم همیشه واقعیت افرادی را که صادق نیستند، می‌بینند. اگر می‌خواهید روابط خوبی بسازید، نگرانی واقعی برای دیگری و اشتیاق برای برقراری ارتباط با آن‌ها ضروری است. گام‌زدن همچنین به ما این قابلیت را می‌دهد تا در گروهی پذیرفته شده و به حساب بیاییم.

5-ردگم کنی:

ردگم کنی راهی برای نشان‌دادن اعتنا به طرف مقابل، قبل از راندن کلام به جهتی دیگر است. اگر چند جمله‌ای را که فکر می‌کنید طرف مقابل گفته، حفظ کرده و بیان کنید، شخص مقابل می‌فهمد که در سخن «با آن‌ها» بوده‌اید. آن‌وقت آن‌ها برای عوض‌کردن موضوع و صحبت در مورد مسئلۀ شما، راغب‌تر خواهند بود. مثلاً اگر دو همکار شما مشغول صحبت درمورد بازی فوتبال دوشنبه شب هستند و شما می‌خواهید درمورد پروژه‌ای با یکی از آن‌ها صحبت کنید، چند جمله‌ای در مورد بازی بگویید یا اگر بازی را ندیده‌اید، سوالی در مورد آن بپرسید، بعد بگویید: «عزیزم ، باید در مورد صورت جلسۀ کارگروه با تو صحبت کنم» وقتی اهمیت صحبت طرف مقابل را تصدیق کرده باشید، به احتمال بیشتری در مورد مبحث شما صحبت خواهد کرد. گام زدن و ردگم کردن در برقراری ارتباط با افکار دیگران،آن‌ها را نسبت به عقاید و احساسات شما پذیراتر می‌کند. این مسئله اساس ترغیب و تأثیرگذاری است.

6-درست وارد صحبت شوید:

در تعاملات اجتماعی، زمان‌بندی بسیار مهم است. هیچ‌وقت برای ورود به صحبت، میان حرف نفر دیگری نپرید. افراد از پریدن میان کلام متنفرند و اغلب حرف شمارا نشنیده می‌گیرند. اول چند دقیقه‌ای گوش کنید و از زبان بدنتان برای گام‌زدن استفاده کنید. معمولاً کسی با نگاه به شما، حضورتان را جدی می‌گیرد. همچنین می‌توانید منتظر مکثی در یک صحبت دنباله‌دار شوید، ولی حواسمان باشد که قبل از راندن صحبت به جهتی که خودتان می‌خواهید، حتماً در مورد صحبت آن‌ها سوالی پرسیده یا نظری بدهید (این کار همان ردگم‌کردن است)

7-مقابله به مثل:

مقابله به مثل یکی دیگر از مهارت‌های ارزشمند اجتماعی است و مربوط به سرمایه‌گذاری میزانی مساوی از انرژی و زمان از سوی دوطرف در یک رابطه می‌شود. ما همه افرادی را می‌شناسیم که ما را بیشتر از چیزی که به آن‌ها علاقه داشته‌ایم، دوست داشته‌اند یا افرادی که در رابطه‌ای به اندازۀ ما احساسات نشان نداده‌اند. روابطی که در سطح شدت برابری نباشند. (وقتی هر دو نفر به یک اندازه همکاری نکرده و دریک سطح عمل بکنند) دوام نخواهد یافت. اگر باید مداوماً با کسی کارکرده یا رابطه داشته باشید. مطمئن شوید که به اندازۀ برابری در این رابطه شرکت می‌کنید، اگر نمی‌دانید افراد مقابل چطور به این رابطه می‌نگرند، به دنبال نشانه‌هایی در زبان بدن یا رفتار آن‌ها باشید.

8-هم حوصله‌کردن دیگران به اندازۀ خود:

اگر می‌خواهید دیگران را به حالت خود دربیاورید یا رابطۀ سطح یک را ترجیح می‌دهید، با افراد گام زده و به آن‌ها همدلی نشان دهید. راز دل در میان گذاشتن نیز مفید است. چون وقتی احساسات و تمایلات خود را آشکار می‌کنید، دیگران را جابجا کرده و می‌گذارید از دیدگاه شما به مسایل بنگرند، حتی اگر آن‌ها کاملاً با شما موافق نباشند، رهبران ماهر می‌دانند که گاهی قبل از درخواست از دیگران برای درمیان گذاشتن افکار و عقایدشان، باید افکار و عقاید خود را آشکار کنند. وقتی آن‌ها حرف دلشان را می‌زنند، باقی افراد برای همکاری مایل‌تر شده و ترغیب خواهند شد.

افرادی با هوش هیجانی بالا می‌دانند که کدام سطح در کدام شرایط مناسب است. آنها همچنین می‌دانند که وقتی با فرد دیگری در یک سطح باشیم، تعاملات آسان‌تر پیش می‌روند. عدم پذیرش پیشروی همزمان دو فرد به سطحی دیگر یا پیشروی سریع، هر دو می‌توانند رابطه‌ای را از خط خارج کنند.

افرادی با شایستگی اجتماعی، آن‌هایی هستند که اغلب می‌توانند افراد را به سطح چهارم منتقل کنند و این کار را نیز می‌کنند، چون تنها در این سطح است که واقعاً با فرد دیگری مرتبط می‌شویم. افرادی که در تغییر حالت سایر افراد مهارت دارند، یا کسانی که می‌توانند خودشان را براساس حالت فرد دیگری سازگار کنند، کسانی که در سطوح عمیق‌تری از رابطه وارد می شوند، روابط غیر شخصی آسان‌تری دارند، این مسئله یکی از مهارت‌های مهم زندگی می باشد.

بیشتر بدانید :

لینک آموزش مهارتهای ده گانه زندگی طبق توصیه WHO

محصولی متناسب با انتخاب شما یافت نشد.

مدیریت زمان

2 دیدگاه‌/در مقالات, مهارت مدیریت و رهبری

مدیریت زمان چیست و تکنیک های آن کدامند ؟

مدیریت زمان ‌ یکی از دغدغه های مهم بسیاری از ماست.همه می‌دانیم که ضعف در برنامه ریزی و مدیریت زمان، می‌تواند مشکلات فراوانی را برای ما ایجاد کند ،زمان از گرانبها ترین داشته های هر فرد است . بسیاری از ما در انجام کارهای روزانه دچار کمبود زمان می شویم و نمی توانیم کارهایمان را به موقع و درست به پایان برسانیم در چنین زمانی نیاز به مدیریت زمان احساس می شود.کسانی که در زندگی خود مدیریت و برنامه ریزی زمان دارند کارهای خود را در اسرع وقت و به شکل صحیح انجام می دهند . این افراد از زمان خود به صورت موثرتر و بسیار پربارتر استفاده می کنند زیرا تمرینات و مهارت های مدیریت زمان را به خوبی یاد گرفته اند و در زندگی شخصی به کارگرفته اند.

تکنیک های مدیریت زمان و رفع اهمالکاری

احتمالا روشن ترین دلیل عدم استفاده از مدیریت زمان این است که مردم نمی دانند زمان چیست، دلیل دوم سستی و تنبلی است، بعضی ها هم فاقد هدف و انگیزه هستند.

این مقاله با ارائه 5 تکنیک در غالب مدیریت زمان به شما کمک می کند تا بتوانید درجهت تبدیل شدن به یک مدیر موفق گام بردارید. استفاده از زمان ضرورتی اجتناب ناپذیر برای موفقیت است.

در بحث مدیریت نیز باید یادآور شویم که مدیریت زمان بسیار حائز اهمیت است زیرا اگر ما نتوانیم زمان را در اختیار داشته باشیم کسب و کار ما با مشکل جدی مواجه خواهد شد.

1-اولویت بندی

در مدیریت زمان باید کارها در ساعت مشخصی انجام شود بنابراین نباید زمان های زیادی را برای کارهای فرعی قرار داد زیرا صرف این زمان باعث می شود که کارها به موقع انجام نشوند . شما باید کارهای ضروری و غیر ضروری زندگیتان را مشخص کنید و با انجام چنین کاری، نیازهای واقعی زندگی خود را بشناسید.

یکی از تفاوتهای افراد موفق و افراد غیر موفق، در مدیریت زمان می باشد.

افراد موفق با تاکید بر موضوعات مهم و عدم تاکید بر موضوعات بی اهمیت ، در رسیدن به اهداف خود برنامه ریزی بسیار دقیقی دارند.

2-طرح یا نقشه

داشتن طرح و نقشه دقیق قبل از انجام کارها از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است پس بهتر است روزانه قبل از انجام کارهایتان یک طرح کلی برای کل روز در نظر بگیرید.

زمان خواب نیز یکی از مواقعی است که می توانید درباره ی کارهای روز بعد یا روزهای بعد تان فکر کنید و روز بعد با ذهنی بازتر و آماده تر به سمت محل کار خود بروید . زمان هایی که صرف برنامه ریزی می شود شما را به هدفتان نزدیک تر می سازد.

3-عملکرد چند وظیفه ای

برخی از افراد توانایی انجام چند کار با یکدیگر را دارند ، این استعداد انجام چند کار با یکدیگر شما را قادر می سازد که از دیگران جلوتر باشید اما کسانی هستند که توانایی انجام کارها با یکدیگر را ندارند نباید این روش را پیش بگیرند زیرا سبب می شوند که هیچ یک از کارهای خود را به درستی به پایان نرسانند و درنهایت ازتمام شدن کارها ناامید می شوند.

4- شناسایی وظایف

در ابتدا مشخص کردن زمان هایی برای انجام کارهای چندتکلیفی و کارهای تکی بسیار پر اهمیت است.مثلا انجام تکمیل چک لیست ها در محل کار از کارهایی است که باید به صورت چند کاره باشد تا در وقت صرفه جویی شود اما انجام پروژه های ویژه و خاص باید به صورت تکی باشد تا در بالاترین سطح انجام شود و حواس و زمان ویژه ای به آن اختصاص داده شود.

5-کم کردن وقفه

در زندگی چیزهای بازدارنده را بشناسید و آن ها را کاهش دهید شاید نتوانید از این موارد بکاهید ولی حتما می توانید روش درست برخورد و مواجهه با آن ها را یاد بگیریدو تغییرشان دهید.برای مثال اگر یکی از دوستانتان کاری را در حین انجام پروژه مهم کاریتان به شما داد ابتدا باید پروژه ای را که شروع کرده اید، تمام کنید و سپس کار جدید را شروع کنید. اما در برخی از مواقع شرایط به گونه دیگری است برای مثال اگرکارفرما از شما انجام کاری را درخواست کرد اولویت کاری شما کار رئیستان خواهد بود.