وقتی خودتان را دوست داشته باشید؛ با یک دید فرامثبت به خودتان نگاه خواهید کرد. اگر دائما در حال سرزنش خود هستید و بیشتراوقات به ویژگی های منفی خود فکر میکنید، شما خودپنداره ضعیفی از خودتان دارید و مطمئن باشید که خودتان را به اندازه کافی دوست ندارید. دلیل اصلی بسیاری از احساسات بد شما در زندگی نداشتن حس خویشتن دوستی است. شما معمولا از یک بعد به قضایا نگاه میکنید و بیشتر وقت ها خود را انسانی شکست خورده میدانید.

اگر پیوسته از عشق ورزیدن به خودتان پرهیز کنید، جهان نیز افرادی را به سوی شما می فرستد که از دوست داشتن و عشق ورزیدن به شما پرهیز خواهند کرد.

ممکن است عشق ورزیدن به خود، برایتان عجیب باشد اما با تمرین، به مرور زمان آن را به سبک زندگی خود تبدیل خواهید کرد. با کمک روش های زیر خویشتن دوستی را در خود تقویت کنید و از فواید بیشمار آن در زندگی خود لذت ببرید :

1-از جملات تاکیدی مثبت استفاده کنید

جملات تاکیدی مثبت کاربردهای متفاوتی دارند و میتوانند باعث افزایش عزت نفس، انگیزه و امید شما شوند. این جملات ساده و کوتاه به سادگی در ذهن شما میمانند و روی ناخودآگاه شما تاثیر میگذارند. بسیاری از افراد صبح های خود را با تکرار چنین جملاتی شروع میکنند. ممکن است دفعات اولی که این کار را انجام میدهید برایتان کاری عجیب به نظر برسد. اما به مرور زمان تاثیر چنین جملاتی را بر روی حال خود حس خواهید کرد. میتوانید جمله مورد علاقه خود را روی یک کاغذ بنویسید جلوی دید خود بگذارید تا هر بار با دیدن آن، جمله را در ذهن خود تکرار کنید.

جملات تاکیدی مثبت برای خویشتن دوستی

1.من انسان خوب و لایقی هستم.
۲. من لایق احترام و عشق هستم.
۳. هیچ کس شبیه من نیست و من منحصر به فرد هستم.
۴. من دوست داشتنی و زیبا هستم.
۵. من پیشرفت میکنم و موفق خواهم شد.
۶. من خودم را میبخشم و برای تبدیل شدن به یک فرد بهتر تلاش میکنم.
۷. من بر روی اهدافم تمرکز کرده ام و به همه آن ها میرسم.
۸. تمام مشکلات من را قوی تر میکنند.
۹. من یک فرد قوی، زیبا و ارزشمند هستم.
۱۰. من به چیزی تبدیل خواهم شد که باور دارم.

بیشتر بدانید :

چرا جملات تاکیدی مثبت مهم است ؟

۲- خودتان را بشناسید.

هر انسانی دارای ضعف ها و توانایی های خاصی است. سعی کنید بدون توجه به این که دیگران شما را چطور تعریف میکنند خودتان را بشناسید. استعداد خود در زندگی را کشف کنید و ببینید در چه کارهایی نیاز به تمرین بیشتری دارید. با شناخت کافی از ویژگی های خود میتوانید انتخاب های بهتری در زندگیتان داشته باشید و بهتر از قبل تفاوت خود را با دیگران بپذیرید.
خودشناسی به شما کمک میکند که تاثیرات رفتارهای دیگران را کنترل کنید و برای پذیرش خودتان نیاز به تائید شدن از سمت دیگران نداشته باشید. علاوه بر این، با آگاهی بر ضعف های خود میتوانید به دنبال راه حل و رفع مشکلات باشید و همین کار هم به شما احساس خوبی میدهد.

بیشتر بدانید :

چگونه خودشناسی کنم ؟

۳- یک دفترچه شکرگزاری به همراه داشته باشید.

دفترچه شکرگزاری باعث میشود شما هرروز زمانی را به نوشتن احساسات خوب خودتان اختصاص دهید، نوشتن احساسات خوب و چیزهایی که به خاطر وجودشان خوشحال هستید مانند یک سپر دفاعی در برابر منفی نگری عمل میکند. دفتر شکرگزاری برای یادآوری چیزهایی که گاهی فراموششان می‌کنید کاربرد دارد در این دفتر میتوانید از هر موضوع خوشایندی که دوست دارید صحبت کنید.

برای مثال:
۱- سه اتفاق کوچک خوب آن روز خود را بنویسید.
۲. درباره حس خوبی که از دوستتان گرفته اید بنویسید.
۳. از ویژگی هایی بنویسید که به خاطر وجودشان احساس خوبی میکنید.
۴. یکی از مهارت های جدیدی که یاد گرفته اید را بنویسید و از خودتان بابت وقتی که برای یادگیری و رشد گذاشته اید عمیقا تشکر کنید.

هر روز صبح که بیدار می شوید ، به دلیل روشنایی صبح سپاسگزار باشید ، به دلیل نیروی حیات و قدرت خودتان سپاسگزار باشید. برای داشتن غذا و لذت بردن از زندگی سپاسگزار باشید. اگر اکنون هیچ دلیلی برای سپاسگزاری مشاهده نمی کنید، ایراد از خودتان است.

راندا برن

کتاب جادوی سپاسگزاری

واژه جادویی سپاسگزارم! را در هر جایی به کار ببرید، آن را با صدای بلند بیان کنید، و یا وقتی افکار منفی به شما هجوم می آورد در ذهنتان بر داشته هایتان تمرکز کنید و کلمه سپاسگزارم را زمزمه کنید، آنقدر در ذهنتان آن را تکرار کنید تا با قلبتان احساس کنید.

سپاسگزاری کلید تحقق رویاهای شماست

سپاسگزاری به راحتی ترس ، نگرانی ، اندوه و افسردگی را از بین می برد و به جای آن شادی، سرزندگی ، شکیبایی، مهربانی ، همدردی ، درک متقابل و آرامش ذهن را به شما پیشکش می کند ، سپاسگزاری راه حل مشکلات را به شما نشان می دهد و دروازه های طلایی را به روی شما می گشاید و در واقع کلید تحقق رویاهای شماست.

۴- مراقب سلامت بدن خود باشید

برای تقویت حس خود دوستی در خودتان، هیچوقت مراقبت کردن از خود را فراموش نکنید. حواستان به نوع تغذیه ای که دارید باشد. با برنامه ریزی منظم برای خواب و فعالیت بدنی خود، نشان دهید که ارزش خود را میدانید و همیشه مراقب خودتان هستید. ورزش یا مراقبه به شما در این راه کمک میکنند. برای خودتان زمان بگذارید و هیچوقت مراجعه به پزشک را عقب نیاندازید. این فعالیت ها به طور ناخودآگاه باعث ایجاد احساسات خوب و عشق به خود در شما میشود.

۵- خودتان و دیگران را ببخشید

بخشیدن یک هنر است که به وسیله آن میتوانید آرامش زیادی را در زندگی تجربه کنید. برای همه اتفاق افتاده که از دست کارهای دیگران ناراحت شویم یا خودمان را به خاطر اشتباهی که داشته ایم سرزنش کنیم. نکته ی مهم این است که اجازه ندهیم کینه ما نسبت به دیگران یا خودمان طولانی مدت شود و اثرات بدی رویمان بگذارد. با بخشیدن دیگران میتوانید بخشش خود را هم تمرین کنید. کینه جویی و سرزنش کردن خود به مدت طولانی نه تنهای نتیجه خوبی ندارد؛ بلکه باعث مشکلات بسیار زیادی میشود.

فراموش نکنید که بخشیدن ، یکی از تمرین های بسیار مهم برای رسیدن به خویشتن دوستی می باشد.

بیشتر بدانید :

چگونه اشتباهات خودم را ببخشم ؟

6- تنهایی خودتان را دوست داشته باشید.

دو دسته آدم در دنیا وجود دارند. یکی آن هایی که از تنهایی خود لذت میبرند و یکی آن ها که از آن فرار میکنند. ممکن است شما بین این دو دسته قرار داشته باشید. آخرین باری که تنها بودید و از تنهایی خود لذت بردید کی بوده است؟ کارهای جالب و هیجان انگیز زیادی وجود دارد که شما میتوانید در تنهایی خود انجام دهید. وقتی که شما یاد بگیرید بدون نیاز به دیگران هم خوش بگذرانید؛ متوجه قابلیت های شگفت انگیز خودتان خواهید شد.
کتاب خواندن، موزیک گذاشتن و رقصیدن، آشپزی، نقاشی، تماشای فیلم و… از کارهایی هستند که شما میتوانید به تنهایی هم از انجامشان لذت ببرید. مطمئن باشید که وقتی توانایی لذت بردن از تنهایی خود را داشته باشید؛ از بودن در کنار دیگران هم لذت بیشتری میبرید.

7- یک مهارت جدید یاد بگیرید.

یکی از راه های تقویت خویشتن دوستی، یاد گرفتن مهارت های جدید است. فعالیت در جهت پیشرفت و رشد خودتان نشان دهنده علاقه ایست که به خودتان دارید. هیچگاه به توانایی ها و مهارت های خود قانع نشوید و همیشه به فکر پیشرفت باشید. با این کار هم ناخودآگاه خود را به خود دوستی عادت میدهید هم دیگران را متوجه اعتماد به نفس خود می کنید، با یادگیری مهارت جدید اعتماد به نفس تان بالاتر می رود و همین باعث حس خویشتن دوستی می شود.

8- برای خودتان نامه محبت آمیز بنویسید.

از این که برای خودتان نامه بنویسید؛ خنده تان می‌‌گیرد؟ این طبیعی است که اولین بار این کار برایتان عجیب و خنده دار باشد. اما با تمرین و تکرار میتوانید در این کار حرفه ای شوید و اثرات شگفت انگیزش را ببینید. یک کاغذ بردارید و همین الان شروع به نوشتن کنید. ۸ تا از بهترین ویژگی های خود را بر روی کاغذ یادداشت کنید و از تاثیرات این ویژگی ها در زندگیتان بنویسید. در هنگام این تمرینات به طور مداوم به یاد ارزش وجودی خود باشید و خودتان را با جملات زیبا و محبت آمیز تشویق کنید.

9-خودپنداره خود را تغییر دهید .

رفتار و صحبت های اطرافیان ما شامل: والدین، دوستان ، اقوام ، همسایه ها، معلمین مدرسه، رسانه ها، تبلیغات و همه آنچه در اطرافمان می بینیم و می شنویم می تواند در وجود ما خود پنداره(self-concept) ایجاد نماید. خود پنداره / خودانگاره شامل آنچه  فرد نسبت به خود در ذهن و احساسش دارد.

افراد زیادی را می بینید اگرچه ظاهر خوب و زیبایی دارند باز هم از خود راضی نیستند و خود را زشت ، بد قیافه می دانند . هر لباسی که می پوشند عیبی بر آن می گذارند و می گویند که لباس برازنده شان نیست. برای خرید یک لباس بارها و بارها لباس را تعویض می کند و باز هم راضی نیستند ، در هر بیزینس و شغلی که وارد می شوند مرتب به خود می گوید من اصلا شانس ندارم و می دانم در نهایت موفق نمی شوم.

باور های منفی را پیدا کنید و آن ها را در تکه کاغذی یادداشت کنید. از خودتان خجالت نکشید و هر آن چه که در درونتان هست را به روی کاغذ بیاورید؛ شما می خواهید خودتان را تغییر دهید بنابراین باید با خودتان رو راست باشید!

در گام بعدی جلوی هر باور منفی ، یک باور مثبت بنویسید و بارها و بارها این نوشته را برای خودتان تکرار کنید ، دنبال شواهدی در خصوص تایید باور تازه باشید،  هر چه شواهد بیشتری در نقض باور های ذهنی خود بیاورید و هر چه بیشتر خودپنداره های منفی ذهنی تان را به چالش بکشید، عزت نفس بیشتری در خودتان حس خواهید کرد.

 در به چالش کشیدن تفکرات منفی درباره ی خودتان اصرار بورزید تا میزانی که به خودتان ثابت شود، آن چیزی که در مورد خودتان می پنداشتید، اشتباه بوده و شما فردی دوست داشتنی هستید. تا جایی به این روش ادامه دهید که تلقینات ذهنی گذشته از شما دور شود و اصول جدید را پذیرفته و جایگزین تفکرات اشتباه قبلی نمایید.

10- هر روز حمام روانی بگیرید .

تمرین خوددوستی ، دقیقا مثل دوش گرفتن و حمام روزانه است ، شما قطعا برای پاکیزگی جسمتان ، هرروز ، یک روز درمیان و یا حداکثر هفته ای یک بار را استحمام می کنید ، برای زدون افکار منفی و رشد درونی نیاز دارید ، هر روز روی افکارتان تمرکز کنید و حمام روانی بگیرید، پس تلاش کنید با خواندن کتاب، مقالات، تهیه دوره های آموزشی، برای تغییر ،رشد و بهبود خودتان زمان و انرژی بگذارید.

همین الان شروع کنید

هیچوقت خود دوستی را متوقف نکنید. دوستی با خود به مرور زمان به دست می آید و باید همراه با تلاش های مداوم باشد. همین الان شروع به تمرین کردن کنید و برای خود اهداف خویشتن دوستی مشخص کنید. از تمریناتی که در این مقاله پیشنهاد شد کمک بگیرید تا حس ناکامی را در خود از بین ببرید و با گذشت زمان، عشق به خود را جزئی از طبیعت خود کنید.

بیشتر بدانید :

13 روش کاربردی بالابردی اعتماد به نفس

10 ویژگی مهم افراد با عزت نفس بالا

عزت نفس در محیط کار

این مطلب چقدر مفید بود؟

در قسمت دیدگاهها منتظر دریافت نظرات و پیشنهادات شما هستم

محصولی متناسب با انتخاب شما یافت نشد.

آیا می دانید تحلیل ساختار شخصیت چیست؟!

به نظر شما  هر یک از ما چند حالت شخصیتی  داریم؟!

آیا شما نیز متوجه رفتارهای چندگانه خود شده‌اید؟

آیا تا به حال احساس کرده‌اید رفتارتان در لحظه‌ای دگرگون می‌شود و ناگهان از رفتاری والدین مآبانه، رفتاری کودکانه از خود بروز می‌دهید؟

برای درک  سه حالت شخصیتی والد، بالغ و کودک به مثال زیر توجه کنید

اگر به  فردی که در حال دیدن مسابقه فوتبال است نگاه کنیم؛ متوجه می شویم زمانی که تیم مورد علاقه او به پیروزی دست می یابد ؛ هیجان زده فریاد می کشد و بدون توجه به موقعیت اجتماعی و زمان و مکان به هیجان می آید. او کاملا مانند یک کودک ؛ احساسات و رفتارهای هیجان انگیز خود را نشان می دهد که آن را در تحلیل رفتار حالت شخصیتی  «من کودک» می نامیم.

هنگامی که بازیکن تیم مورد علاقه او با حرکتی اشتباه باعث شکست تیم خود و پیروزی تیم متقابل می شود؛ او با مشت های گره کرده به انتقاد؛ اعتراض و سرزنش بر می خیزد؛ در تحلیل رفتار به چنین حالتی  « والد » گفته می شود.

زمانی که با ارزیابی منطقی، عملکرد و نحوه ارتباط گروهی بازیکنان و چیدمان تیم ها را تحلیل می کند؛ حالت شخصیتی « من بالغ » نامیده می شود.

هنگامی که فرد خیلی منطقی باخت تیم خود را می پذیرد و آن را به واسطه بازی ضعیف تیم خود می داند، “من بالغ” شخصیت او فعال است. من بالغ حالتی است که در آن فرد در آگاهی خود تصمیم می گیرد و به دور از احساسات زودگذر و یا خشم و نفرت رخ می دهد. حالتی که در آن مغز کاملا هوشیار است و با در نظر گرفتن منطق نتیجه ای را رقم می زند. 

دکتر اریک برن بنیانگذار تحلیل رفتار متقابل از همان اوایل مطالعاتش متوجه تغییرات مداوم رفتار می‌شود. تغییراتی که از یک حالت به حالت دیگر در اشخاص صورت می‌گیرد، از طریق تغییر در طرز رفتار، صورت ظاهر، کلمات و اشارات شخص نمایان می‌شود.

والد ، بالغ ،کودک

تجارب و مطالعات تایید می‌کند که حالت والد و کودک – مانند نوارهایی ضبط شده در مغز ما از تجربیات واقعی دوران کودکی می باشد. این نوارها شامل رویدادهای خارجی (اصل وقایع گذشته) و رویدادهای داخلی (احساسات ما) هستند. این نوارها، در حقیقت در پنج سال اول زندگی ما ضبط و ثبت می‌شوند. جنبه سوم که ماهیتی کمی متفاوت از دو جنبه دیگر دارد را اریک برن با نام بالغ معرفی می‌کند.

کار بالغ چیست؟

«بالغ» اصولاً کارش این است که اطلاعات ، باورها و ارزشها را بازبینی می کند ، هنگامی که افراد قادر باشند به صورت منطقی رفتارهای خود را کنترل کنند و آن‌ها را بروز دهند، در حالت شخصیتی بالغ‌ قرار می‌گیرند و در شرایط مختلف قادر به گرفتن بهترین تصمیم‌ها و حل مشکلات هستند.این جنبه با «والد» فرق دارد، از این جهت که «والد» به طور تقلیدگونه ای قضاوت کننده است. «والد» عملا از مایه ها و معیارهایی که در گذشته شکل گرفته، عمل می‌کند. «بالغ» با «کودک» نیز فرق دارد بدین‌گونه که «کودک» ناگهانی و بی دلیل و برهان عمل می‌کند، و اصولا تابع احساسات است.

در این ویدئو (فیلم آتش بس) ، والد و کودک درون  محمد رضا گلزار طبق نظریه TA تحلیل شده است.

توضیحات مربوط به کودک لجباز و والد پرخاشگر را در لینک زیر بخوانید :

بررسی وجه شخصیت والد پرخاشگر و کودک درون لجباز -تحلیل رفتار متقابل TA

لازم به ذکر است ما نمی‌توانیم احساسات و اطلاعات ضبط شده را پاک کنیم، ولی می‌توانیم، اگر خواستیم، کلید را بزنیم و آنها را موقتاً متوقف کنیم!

شرایط بحرانی 

دختر جوان با رنگ زرد به خانه آمد و رو به پدر و مادرش گفت (من آبستنم )

آبستنی خارج از حیطه ازدواج !!!

در بیشتر مواقع جنبه شخصیت (والد) در پدر و مادر با سرکوفت و گاهی با ضرب و شتم صعود می کند و نه تنها مشکل را حل نمی کند بلکه به مراتب کار را بدتر میکند،
گاهی جنبه (کودک ) درون مادر با ترس به گریه می افتد و غمگین می شود (یک بدبختی دیگر !)

وگاهی حالت احتضار و قربانی شدن معصومانه پیدا می کند (چطور توانستی این کار را با ما بکنی دختر !)

بر اثر اعلام چنین خبری پدر و مادر چه می توانند بکنند ؟ شرم و ننگی را که به خانواده تحمیل شده و تصمیم گیری برای از بین بردن بچه ای که شاید قابل سقط نباشد!

اگر فقط (والد ) و(کودک ) درون آنها بایستند و دستها را به هم بمالند ، می توان گفت بالغ شخصیت رفته غاز بچراند ،
بالغ می تواند تصمیم بگیرد که در این وضعیت بحرانی چه جوابی سازنده و چه راه حلی صحیح می باشد!

در شرایط بحرانی زندگی ، کدام جنبه شخصیت شما تصمیم گیری می کند ؟ والد؟ کودک؟ یا بالغ !

وقتی بحرانی اتفاق می افتد و به زعم والدین آبرویی ریخته می شود ،نیاز است تا شناخت بیشتری از مسائل و بحرانهای مربوطه صورت پذیرد ، شاید بتوان با بالغ شخصیت تصمیم بهتر اتخاذ کرد و از هر کاهی ، کوه نساخت !

شناخت حقیقی از شخصیت سه‌گانه‌مان یا همان «والد، بالغ، کودک» می‌تواند به ما شناخت عمیق‌تری از خودمان بدهد. همچنین در بسیاری از روابط به کمک ما خواهد آمد. زیرا دلیل بسیاری از واکنش‌های آنی خود را درمی‌یابیم، واکنش‌هایی که برخواسته از «کودک» یا «والد» ما هستند.

در این ویدئو به ساختار شخصیت ” دیوید “کاملا دقت کنید :

دانلود ویدئو از آپارات

یکی از وظایف مهم «بالغ» آن است که  پیام های سرزنش کننده «والد» را بررسی‌کند و دیگر اینکه احساسات  «کودک» را هم وارسی کند. و تصمیم بگیرد که آیا آن احساس‌ها امروز مناسب‌اند یا به زندگی او لطمه وارد می کند ، در ویدئو بالا ، دیوید در جدال بین والد پرخاشگر و کودک طغیانگر، بالاخره احساسات کودک درونش غالب می شود و وارد ارتباطی ناسالم می شود.

هدف، کنار گذاردن یا حذف «والد» و «کودک» نیست، بلکه آزاد بودن برای بررسی اطلاعات آنهاست. «بالغ» حتی ممکن است در سنین پایین نیز اقدام به بررسی و امتحان کردن اطلاعات «والد» بکند. و از اینجاست که ساخت شخصیت‌ها قوام می‌گیرد.

اگر دستورات پدر و مادر همیشه براساس حقیقت و واقعیت باشد بچه نیز توسط «بالغ» خود به تدریج دارای مناعت‌طبع می‌شود و حس کامل بودن خواهد کرد. آنچه او محک زده و قبول کرده همیشه برایش معتبر خواهد ماند. اطلاعاتی که او از طریق امتحان و تجربه کسب‌کرده تبدیل به چیزهایی «دائمی» می‌شود که او می‌تواند همیشه به آنها اعتماد داشته‌باشد. آنچه او استنباط می‌کند و می‌فهمد به‌کمک آنچه به او یاد داده بودند تقویت و تثبیت می‌شود.

دانلود ویدئو از آپارات

والد

«والد»  شامل انبوه بسیار عظیمی از سوابق رویدادهای خارجی در مغز است. این سوابق بدون سوال و حتی به زور، تقریباً در پنج سال اول زندگی فرد دریافت می‌شوند. دوره‌ای پیش از آنکه «تولد اجتماعی» فرد اتفاق بیفتد. (تولد اجتماعی با خروج کودک از خانه و ورود به دنیای اجتماعی چون مدرسه رخ می‌دهد.) آنچه در «والد» ضبط می‌شود، حاصل تمام ملاحظات والدین یا کسانی است که جانشین این نقش در زندگی هر کودک هستند. برای هر فرد جنبه «والد» کاملاً منحصربفرد است. زیرا نوارهای ضبط شده او از تجارب اولیه زندگی‌اش با کسانیکه نقش والدین و یا جانشین روانی او را داشته اند، یگانه است.

بیشتر اطلاعات والد در زندگی روزمره به صورت «چطور باید» ظاهر می‌شود. چطور باید ناخن گرفت. چطور باید رختخواب را مرتب کرد. چطور باید سوپ خورد. چطور باید تشکر کرد و غیره. کلمات دیگری که احتمالاً به دنبالشان کُدهای ضبط شده از والد می‌آیند عبارتند از: «هرگز»، «هیچوقت»، «همیشه» و «یادت باشد».

حالت والد ما از تعداد قابل توجهی از تکرارها و بازنواخت‌های ضبط شده‌ی پنهان و آشکار تشکیل می‌شود. حالت والد عموماً با اصطلاحات و نگرش‌هایی که با “چرا!!!”، “تحت هیچ شرایطی”، و “هیچ وقت یادت نره”، “دروغ نگو، تقلب نکن، دزدی نکن!” و … شروع می‌شود، (به طور کلی، هر آنچه که جنبه دستوری و امر و نهی دارد).

بجز پدر و مادر اصلی، منابع دیگری نیز برای کسب اطلاعات «والد» وجود دارند. بچه‌ای که ساعات متمادی جلوی تلویزیون می‌نشیند، هر آنچه می‌بیند یا می‌شنود را ضبط می‌کند. برنامه‌هایی که می‌بیند القا کننده «مفهوم یاد داده شده زندگی» می‌شوند. اگر محتوای برنامه‌ها بیشتر خشونت باشد، همین در والد او ضبط می‌شود. کودک نتیجه می‌گیرد: «همین طور است. زندگی همین است.» چنین کودکی در آینده، استعداد بیشتری دارد تا بخواهد با خشونت مسائلش را حل و فصل کند.

کودک

همزمان با ضبط اطلاعات رویدادهای خارجی در آنچه که ما آن را «والد» نامیدیم، ضبط دیگری نیز صورت می‌گیرد و آن ضبط رویدادهای «درونی» یا به عبارت دیگر، پاسخ یا عکس‌العمل انسان کوچک (یا احساس او) نسبت به آن چیزهایی است که می‌بیند و می‌شنود.

همین واحد از مجموعه اطلاعات «دیدن، شنیدن، احساس کردن و فهمیدن» است که ما آن را به عنوان جنبه «کودک» تعریف می‌کنیم. از آنجا که انسان کوچک در دوره بحرانی زندگی اولیه خود فاقد قاعده بیان است، بنابراین بیشتر عکس‌العمل‌های او به صورت «احساس» ضبط می‌شود.

بالغ

در درون هر کس نیرویی نهفته است که می توان  از آن به عنوان عقل، منطق و مصلحت برای برخورد با واقعیت ها نام برد، به این جنبه از شخصیت « بالغ » گفته می شود که ارتباطی به سن و میزان تحصیلات ندارد و شامل توجه به واقعیت موجود و جمع آوری اطلاعات، بررسی و نتیجه گیری منطقی می شود.

«بالغ»، در سال‌های اولیه زندگی بسیار شکننده و آزمایشی است، و به آسانی مغلوب فرمان‌های «والد»، یا اسیر ترس‌های «کودک» می‌شود. مادر درباره لیوان پایه بلند کریستال به بچه می‌گوید: «نه! نه! به آن دست نزن!» بچه احتمالاً دستش را پس می‌کشد و احیاناً گریه می‌کند. اما در اولین فرصت او به هر حال به آن شیء دست می‌زند تا ببیند موضوع از چه قرار است.

از حدود ده ماهگی به بعد، پدیده شگفت‌انگیزی در کودک به کار می‌پردازد. تا آن تاریخ زندگی نوزاد جز کارهای عاجزانه، غریزی، بی‌فکر و بی‌تفکر چیزی نیست. در او «کودک» و «والد» هست، اما آنچه در او نیست توانایی آن است که خودش کاری بکند و حرکات خود را از روی فکر انتخاب کند یا بتواند اطرافیان محیط خود را بسنجد. او هیچگونه قدرت حرکت برای کشف و رویارویی با زندگی را نداشته. تا کنون فقط به سادگی آنچه را که پیش آمده قبول کرده است.

کودک در ده ماهگی ناگهان متوجه می‌شود که می‌تواند کارهایی را با آگاهی و فکر خودش انجام دهد. این حالت خود-واقع‌بینی، شروع جنبه «بالغ» شخصیت است.

بیشتر بدانید :

آموزش تحلیل رفتار متقابل TA با تحلیل برشی از فیلم و سریال

دوره جامع تحلیل رفتار متقابل در 17 جلسه به شما کمک می کند تا با ساختار شخصیت خود به خوبی آشنا شوید و ارتباطات خود را با دیگران بهبود بخشید.

محصولی متناسب با انتخاب شما یافت نشد.

1- ذهن‌خوانی (mind reading)

 فکر می کنید، بدون شواهد کافی می دانید که دیگران به چه چیزی فکر می کنند. مثل :

”جواب سلامم را نداد، پس حتما از دست من ناراحت است.”

شما فرض را بر این می گذارید كه می دانید آدم ها چه فكر می كنند بی آن كه شواهد كافی در مورد افكارشان داشته باشید.

2-پیش‌گویی (furtune telling)

آینده را پیش گویی می كنید به اینصورت كه اوضاع بدتر خواهد شد یا خطری در پیش است.

پیش بینی می کنید که حوادث آینده، بد از آب در می آیند یا این که خطرات زیادی شما را تهدید می کند. مثل :

”در امتحان شکست می خورم”

”کاری گیر من نخواهد آمد”.

3- فاجعه‌سازی (catastrophizing)

معتقدید هر چه اتفاق افتاده یا خواهد افتاد به شدت افتضاح،دردناک ، ناخوشایند و غیر قابل تحمل است بطوری که شما نمی توانید آن را تحمل كنید.مثل :

 ”افتضاح می شود اگر در دانشگاه قبول نشوم”.

”زشت است که تا این سن نتوانستم ماشین و خانه بخرم”.

4-برچسب زدن (labling)

به خودتان یا دیگران، صفات کلی و منفی نسبت می دهید.مثل:

”کسی این کالا را نمی خرد”

“من آدم بی ارزشی هستم” 

“او بی لیاقت است”.

5- نادیده گرفتن جنبه‌های مثبت (discounting positive)

مدعی هستید که کار های مثبت خودتان یا دیگران پیش پا افتاده و ناچیز هستند مثل:

”این کار از عهده همه بر می آید” 

 ”قبول شدن در کنکور که کار مهمی نیست”.

”طراحی سایت را هر کسی می تواند انجام دهد”.

”همه مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشد را به راحتی می گیرند”.

6- فیلتر منفی (negative filter)

تقریبا همیشه جنبه های منفی را می بینید و به جنبه های مثبت توجه نمی کنید.ذهن شما نکات منفی را بیشتر مورد توجه قرار میدهد. مثل:

”هیچ کس مرا دوست ندارد”

“من هیچ کاری از دستم برنمیاید”

“هیچکس مقاله من را نمی خواند”

7- تعمیم افراطی (overgeneralizing)

بر پایه یک حادثه، الگو های کلی و مشابه با آن حادثه را منفی استنباط می کنید. مثل:

”این اتفاق همیشه برای من روی می دهد”

”در همه کار ها شکست می خورم”

“هرگز کارم درست پیش نمی رود”

8-باید اندیشی (should)

به جای این که حوادث را بر پایه چیزی که هستند ارزیابی کنید ، بیشتر آن ها بر اساس چیزی که باید باشند، تفسیر می کنید. مثل :

”باید کارم را خوب انجام بدهم”

”باید در کنکور قبول شوم”.

”باید این هفته کتابم را به پایان ببرم”.

9- قضاوت‌ گرایی (judgment focus)

 به جای این که خودتان، دیگران و حوادث پیرامون را بپذیرید و درک کنید، اغلب آن ها را در قالب ارزیابی های سیاه و سفید می نگرید. دائم خودتان و دیگران را طبق یکسری معیار های دلبخواهی، ارزیابی می کنید و متوجه می شوید که خودتان و دیگران پایین تر از آن حدی هستید که باید باشید.مثل :

 ”در دوران دانشگاه خوب عمل نکردم”

”اگر تنیس بازی کنم، از پس آن بر نمی آیم”

 ”سارا چقدر موفق است، ولی من اصلا موفق نیستم”.

10- شخصی‌سازی (personalizing)

علت بروز حوادث منفی را به خودتان نسبت می دهید و سهم دیگران را در بروز مشکل نادیده می گیرید. مثل :

”ازدواجم بهم خورد، چون بیشتر من مقصر بودم”

“مادرم از شدت مریضی دوام نیاورد، چون خوب نتوانستم ازش پرستاری کنم “

“فرزندم به موفقیت نرسید چون من پول کافی برای فرستادن او به دانشگاه نداشتم “

11-سرزنش‌ دیگران (blaming)

دیگران را علت مشکلات و احساسات منفی خود می دانید و از طرفی مسئولیت تغییر رفتارتان را نیز فراموش می کنید. مثل :

”دیگران باعث عصبانیت من می شوند”

 ”والدینم باعث و بانی همه مشکلات من هستند”.

12- مقایسه‌های نا عادلانه (unfair comparisons)

حوادث را طبق معیار های ناعادلانه تفسیر می کنید. خودتان را با کسانی مقایسه می کنید که از شما برترند و به این نتیجه می رسید که آدم حقیری هستید. مثل :

 ”او خیلی موفق تر از من است”

”شاگرد اول کلاس در امتحان خیلی بهتر از من عمل کرد”.

13-تاسف‌گرایی -ای کاش ها –  (regret orientation)

به جای این که در حال حاضر به کاری فکر کنید که از دستتان بر می آید، بیشتر به این مسئله می اندیشید که ای کاش در گذشته بهتر عمل می کردید. مثل :

 ”اگر تلاش کرده بودم ، شغل بهتری پیدا می کردم”

”ای کاش این حرف را نمی زدم”.

14- چی می‌شد اگر (what if)

دائم از خودتان سوال می کنید چی می شود اگر چنین اتفاقی بیفتد و در آخر با هیچ جوابی راضی نمی شوید.مثل :

”چی میشد اگر زنگ میزد..”

یا “چی می شد اگر این حرف را نمیزدم”.

15- استدلال هیجانی (emotional reasoning)

از احساسات و هیجانات خود برای تفسیر واقعیت استفاده می کنید نه بصورت واقع بینانه . مثل :

”چون دلم شور میزند، پس اتفاق ناگواری می افتد.”

”چند شب هست که خواب بد می بینم، پس حتما اتفاق بدی می افتد.”

تمام 15 نکته ای که در بالا ذکر شد را یکبار مرور کنید و در مورد خودتان نمونه هایی را روی کاغذ بنویسید تا خودشناسی عمیق تری از خودتان پیدا کنید.

تنها راه رسیدن به زندگی ایدال، از مسیر خودآگاهی و خودشناسی می گذرد ، پس بهتر است تلاش کنیم آگاهی خود را افزایش داده تا عزت نفس بیشتری در بر خورد با اتفاقات و حوادث داشته باشیم.

افراد با هوش هیجانی بالا ، چرایی احوال و چرایی رفتار خود را بررسی می کنند و کنترل عمیقی بر افکار، احساس و رفتار خود دارند، لذا به راحتی قادرند حال خوبی برای خود ایجاد کنند .

 بیشتر بخوانید : 

8 روش کاربردی براي شفای کودک درون

قانون 10 به 90 استفان کاوی – روشی برای زندگی بهتر

۱۳ رفتاری که هرگز در افراد با اعتماد به نفس و عزت نفس نمی‌بینید

آموزش زندگی موفق با TA

لینک های آموزش رایگان تحلیل رفتار متقابلTA

محصولی متناسب با انتخاب شما یافت نشد.

عزت نفس احساس خوبی در مورد خود داشتن و اعتماد به نفس، باور به توانایی های خویش است. و این با خودشیفتگی متفاوت است. هرچند حس خود ارزشمندی اغلب با خودشیفتگی اشتباه گرفته می شوند.

افراد خودشیفته می‌خواهند، همه فکر کنند که آنها انسان‌های ویژه‌ای هستند. لذا تمام تلاش خود را می کنند که در نظر دیگران خوب و ارزشمند به نظر بیایند ، آنها به تحسین دیگران نیاز دارند و حس می‌کنند سزاوار تحسین و توجه دیگران هستند و این احساس، در ناامنی‌های عمیق آنها ریشه دارد؛

ولی عزت نفس واقعی هیچ ارتباطی با خودخواهی ندارد و این دوباهم کاملا با هم متفاوت هستند،  در این مقاله ۱۳ رفتاری که هرگز در افراد با اعتماد به نفس و عزت نفس  نمی‌بینید را برایتان عنوان خواهیم کرد:

 1- اهمیت‌دادن بیش‌ازحد به چیزهایی که دیگران می‌گویند

به دنبال تأیید دیگران بودن، این فکر را تقویت می‌کند که شما به تأیید و تصدیق بیرونی نیاز دارید، ولی حقیقت این است که عشق درونی شما به خودتان کافی نیست. برای اهمیت ندادن به حرف مردم و اینکه بتوانید شخصیت خودتان را بسازید،هدفی بلندمدت برای خود تعیین کنید وتمام تمرکزتان را روی رسیدن به اهدافتان بگذارید.

2-انتظارو توقع از دیگران

تلاش کنید تا جایی که می توانید نیازهایتان را شخصا برآورده نمایید، این باور را در خودتان تقویت کنید که من قادر به برآورده کردن تمام نیازهای مالی خودم هستم و خداوند مرا در خلق یک زندگی ایده آل یاری می کند، من از دیگران هیچ توقعی ندارم وحتی تا جایی رشد می کنم که می توانم به دیگران نیز کمک کنم .

3- درگیر خودگویی منفی شدن

همه ما انسانها، یک والد سرزنشگر درونی داریم که به محض اشتباه و خطا، ما را مورد بازخواست قرار می دهد ، افراد با عزت نفس در برابر واگویه های ذهنی خود می ایستند و به صورت مداوم با تکرار عبارتهای تاکیدی مثبت، ذهن خود را در جهت مثبت هدایت می کنند .

4- هدردادن زمان برای کارهای غیر ضروری

برای تقویت و بالا بردن اعتمادبه‌نفس، باید بتوانید مهارت ها و توانایی های خود را افزایش دهید. افراد با اعتماد به نفس بالا، به‌جای غرق‌شدن در سرگرمی‌های موقتی، مثل تلویزیون و شبکه های اجتماعی روی خودشان سرمایه گذاری می کنند و از زمان خود حداکثر استفاده را می برند.

5-  به گذشته فکرکردن

فرقی نمی‌کند که افراد چه شرایط خوب یا بدی در گذشته داشته‌اند، چون آن اتفاق‌ها قبلا رخ داده‌اند، مهم این است که  افراد با اعتماد به نفس توجه خود را به امروز معطوف می کنند و برای ساخت آینده‌ای بهتر هر روز تلاش می کنند .

6- خیال پردازی بیش از حد در مورد آینده

تنها راه رسیدن به آینده‌ای که می‌خواهید، این است که همین الان مفید و کارآمد باشید. خیال‌ها و رؤیاهایتان درمورد آینده ارزشی نخواهند داشت، مگر اینکه در همین لحظه دست‌به‌کار شوید و برای رسیدن به آنها تلاش کنید ، افراد با هوش هیجانی بالا می دانند که راه رسیدن به اهداف از مسیر برنامه ریزی و اقدام می گذرد و ذکر این نکته بسیار حائز اهمیت می باشد که افراد به رویاهایشان نمی رسند بلکه به اهدافشان می رسند.

7- نگرانی بیش از حد درمورد آینده

درست است که برای رسیدن به اهداف وخواسته هایمان باید طبق برنامه ریزی عمل کنیم ودورنمایی از آینده داشته باشیم ، ولی این بدان معنا نیست که بیش از حد نگران آینده باشیم ، تنها کاری که امروز باید انجام دهیم ، کار درست و دقیق در راستای استراتژی مزبورمی باشد،

یک قرارداد با خدای خود ببندید ، مبنی بر اینکه من کار خودم را کامل ودقیق انجام می دهم ،تو نیز کار خودت را در جهت تامین هزینه ها ،و تامین روزی به صورت کامل به انجام برسان . و ایمان داشته باشید که روزی شما از طریق غیب می رسد.

8- فکرکردن درمورد اشتباهات به‌جای تمرین قدرشناسی

بیشتر مردم دقیقا همان چیزی نیستند که می‌خواهند باشند. آدم های شاد و با اعتمادبه‌نفس، قدر خودشان و داشته‌هایشان را می‌دانند و این قدرشناسی باعث می‌شود که به رشد بیشتر و ساختن زندگی رضابت‌بخش برای خود ادامه دهند.

حتی در زمان هایی که اشتباهات مکرری مثل از دست دادن فرصتی داشته اید، تمرکز خود را روی نکته های مثبت وداشته هایتان قرار دهید تا سریعا در مدار مثبت قرار بگیرید.

9- پرسیدن نظرات دیگران قبل از بیان نظر خود

متخصص تجربیات و مکتب خود شوید و بیشتر اوقات موضع خودتان را داشته باشید. با پذیرابودن نسبت‌ به اطلاعات جدید، دیدگاه‌های دیگران راگوش دهید ولی  سعی کنید همیشه در جایگاهی منفعل و تسلیم قرارنگیرید ، افراد با عزت نفس، به ارزشها و نظام ارزشی خودشان پایبند هستند.

10- تمرکز بیش‌ازحد بر جزئیات وفکرنکردن به مسائل کلی

چشم‌انداز متعادلی داشته باشید تا بتوانید در کاری که انجام می‌دهید درگیر شوید، بدانید به کجا خواهید رسید و ببینید که چقدر پیش رفته‌اید.

افراد با اعتماد به نفس بالا ، تمام انرژی خود را روی هدف، متمرکز می کنند ، و جزییاتی که ممکن است انرژی آٰنها را هدر دهند رها می کنند.

11- به‌دنبال اشیاء (یا افراد یا چیزهای) بیرونی بودن، برای آرام‌کردن زخم‌های درونی

کسانی‌که واقعا عزت نفس دارند، از زخم های روح خود آگاه هستند و فعالانه با درمان این دردها یا دریافت آموزش‌های لازم برای رفع آنها تلاش می‌کنند و گرفتار مکانیسم‌های دفاعی و لذت‌های موقتی‌  نمی‌شوند که به برطرف‌کردن مشکل اصلی کمکی نمی‌کنند.

پس تلاش کنید به جای پاک کردن صورت مسئله، مشکل اصلی خود را بیابید تا زخم های درونی خود را هر چه زودتر درمان نمایید . به یاد داشته باشید که زخم های روح وقتی التیام می یابد که از درد به درس تبدیل شود.

12- استرس و نگرانی در مورد دیگران

افرادی که در مسیر خودشناسی قرار دارند می دانند که قادر به تغییر زندگی دیگران ، حتی نزدیک ترین عزیزان خود نیستند ، لذا به جای اینکه انرژی خود را صرف استرس و نگرانی در مورد آنها نمایند آن بر رشد فردی خودشان سرمایه‌گذاری میکنند،

افراد با عزت نفس می دانند که وقتی خودشان تغییر کنند، و در بالاترین حد رشد وکمال قرار گیرند، قطعا الگویی ارزشمند برای دیگران خواهند شد، وهمین می تواند انگیزه ای برای تغییر آنها باشد .

13- عدم مسئولیت پذیری

نکته آخر و بسیار حائز اهمیت ، این است که افراد با عزت نفس ،مسئولیت تمام و کمال زندگی خود را می پذیرند و به این درک می رسند که برای رشد وپیشرفت، نیاز به آموزش بیشتر در زمینه  خودآگاهی و خودشناسی دارند.

افراد با عزت نفس در مسیر رشد، هر روز روی خودشان سرمایه گذاری می کنند و با افزایش آگاهی ، نقاط ضعف خود را شناسایی و نقاط قوت خود را تقویت می کنند.

محصولی متناسب با انتخاب شما یافت نشد.